Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι υπάρχουν κίνδυνοι για τους καταναλωτές από τον τρόπο απόσταξης και αποθήκευσης της τσικουδιάς.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα προέρχεται από τη μεθανόλη (ξυλόπνευμα) που περιέχεται στην πρωτόρακη και στην «ουρά» της απόσταξης. Η υπερβολική λήψη μεθανόλης μπορεί να προκαλέσει τύφλωση. Το σωστό είναι αυτή η «πρωτόρακη» να μην καταναλώνεται (οι παλιές νοικοκυρές τη χρησιμοποιούσαν για εντριβές), όπως και η «ουρά», που περιέχουν μεγαλύτερο ποσοστό μεθανόλης.
Το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα είναι η μολυβδίαση, που συνήθως εμφανίζεται όταν χρησιμοποιούνται αποστακτήρες που γανώνονται με κράμα μετάλλων που περιέχουν μόλυβδο, με σημαντικές συνέπειες για την υγεία του καταναλωτή (αιμολυτική αναιμία, χρόνιος κοιλιακός πόνος, ανεπάρκεια οργάνων κ.α.).
Επίσης, πολύ σημαντικό είναι το θέμα της αποθήκευσης και των κινδύνων που κρύβουν τα πλαστικά δοχεία, καθώς περιέχουν φθαλικούς εστέρες που διαλύονται και περνούν μέσα στην τσικουδιά.
Σε κάθε περίπτωση όμως, ένα ποτηράκι καλής τσικουδιάς σίγουρα χαλαρώνει και ανεβάζει τη διάθεση και ενδεχομένως, εάν είχαν πραγματοποιηθεί μελέτες για την ευεργετική επίδρασή της στην καρδιά και τα αγγεία, ίσως να είχε συμπεριληφθεί και αυτή, μεταξύ των άλλων ποτών.
