Στη βιογραφία του Αγίου Νίκωνα δεν αναφέρεται ο τόπος που ανήγειρε τον τελευταίο ναό προς τιμή της Αγίας Φωτεινής πριν επιβιβαστεί σε κάποιο ιστιοφόρο, το οποίο θα τον μετέφερε στην Επίδαυρο. Έτσι, κάτω απο αυτές τις συνθήκες ο καθ'ένας απο τους συγγραφείς που ασχολήθηκαν με αυτό το θέμα μπορεί να κάνει διάφορες υποθέσεις για το πιθανό σημείο ανέγερσης του ναού. Έγραψαν πως τελευταίος σταθμός του Αγίου ήταν η περιοχή του Αμαρίου Ρεθύμνης, που όμως βρίσκεται αρκετά μακριά απο τη θάλασσα με τα δεδομένα της εποχής εκείνης. Βρισκόμαστε στη χρονολογική περίοδο του 967-68 μ.Χ. Και η περιοχή αυτή έχει δοκιμάσει την καταστροφική μανία των Αραβο-Σαρακηνών. Το κείμενο γράφει ότι μετά το τέλος της οικοδόμησης του τελευταίου ναού, "Θυσιαστήριον πήξας και ώσπερ εικός τούτο καθιερώσας... η θάλασσα αυτόν εδέχετο".
Μόλις τελείωσε, τον δέχτηκε αμέσως η θάλασσα. Εννοείται ότι μπήκε σε κάποιο πλεούμενο και ανεχώρησε. Πρέπει λοιπόν να βρισκόταν κοντά σε θάλασσα για να γράφει έτσι ο βιογράφος του. Πρέπει να ψάξει κανείς άλλο σημείο, και αυτό που θα αναφερθεί στη συνέχεια νομίζομε πως αν δεν λύνει το πρόβλημα τουλάχιστον έχει κάποια λογική βάση. Πιστεύομε λοιπόν ότι η περιοχή του Καρτερού έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που συνηγορούν για την παρουσία του Αγίου Νίκωνα σ'αυτό τον χώρο και απο εκεί την αναχώρησή του για την Πελοπόννησο.
Στον Μέσα και Ανατολικό Καρτερό υπάρχει ναός τιμώμενος στο όνομα της αγίας Φωτεινής, οικοδομημένος πάνω σε παλαιό του 11-12 αι. όπως αναφέρει σχετικό δημοσίευμα του περιοδικού "Κρητικαί Μελέται", Ρέθυμνο, Ιούλ 1033.. ότι έγινε εκσκαφή και εμφανίστηκαν τα ερείπεια ενός μικρού ναού, πάνω στα οποία βρίσκονταν αρκετά κομμάτια κατεστραμμένων τοιχογραφιών...μια τοιχογραφία σε πολλή καλή κατάσταση εικόνιζε την αγία Φωτεινή" (βλ.κείμενο απο το περιοδικό)
Βρίσκεται στο Μουσείο της Αγ. Αικατερίνης. Ο Γεώργιος Αλεξανδρής απο Ν. Αλικαρνασσό είχε δει όνειρο την Αγ. Φωτεινή (μια μαυροφόρα γυναίκα) η οποία τον προέτρεπε να πάει στο συγκεκριμένο σημείο όπου σκάβοντας θα εύρισκε την εικόνα της Αγίας. Αργότερα με δικά του έξοδα μαζί με τη γυναίκα του Αγγελική, έκτισαν τον σημερινό μικρό ναό της Αγ. Φωτεινής στο Μέσα Καρτερό. Πάνω σ'αυτά τα ερείπια οικοδομήθηκε ο σημερινός ναός.
Στον Μέσα και Ανατολικό Καρτερό υπάρχει ναός τιμώμενος στο όνομα της αγίας Φωτεινής, οικοδομημένος πάνω σε παλαιό του 11-12 αι. όπως αναφέρει σχετικό δημοσίευμα του περιοδικού "Κρητικαί Μελέται", Ρέθυμνο, Ιούλ 1033.. ότι έγινε εκσκαφή και εμφανίστηκαν τα ερείπεια ενός μικρού ναού, πάνω στα οποία βρίσκονταν αρκετά κομμάτια κατεστραμμένων τοιχογραφιών...μια τοιχογραφία σε πολλή καλή κατάσταση εικόνιζε την αγία Φωτεινή" (βλ.κείμενο απο το περιοδικό)
Βρίσκεται στο Μουσείο της Αγ. Αικατερίνης. Ο Γεώργιος Αλεξανδρής απο Ν. Αλικαρνασσό είχε δει όνειρο την Αγ. Φωτεινή (μια μαυροφόρα γυναίκα) η οποία τον προέτρεπε να πάει στο συγκεκριμένο σημείο όπου σκάβοντας θα εύρισκε την εικόνα της Αγίας. Αργότερα με δικά του έξοδα μαζί με τη γυναίκα του Αγγελική, έκτισαν τον σημερινό μικρό ναό της Αγ. Φωτεινής στο Μέσα Καρτερό. Πάνω σ'αυτά τα ερείπια οικοδομήθηκε ο σημερινός ναός.
Πρόκειται για ένα κτίσμα μικρό, διαστάσεων 5,50χ2,50μ., που πραγματικά στολίζει την περιοχή του Μέσα Καρτερού και ο κάθε επισκέπτης-προσκυνητής θα αναλογισθεί την προσφορά του Αγίου Νίκωνα του "Μετανοείτε"σε χρόνια σκοτεινά, κάτι που δεν μπορεί να ειπωθεί με λόγια. Σεμνύνεται ο Καρτερός για αυτά τα δύο "Παλάτια"που διαθέτει, αυτούς τους διο ιστορικούς τόπους, τον σπηλαιώδη ναό του Αγ. Ιωάννη Προδρόμου και Νίκωνα του Αποστόλου των Κρητών, σύμβολα χρέους για μας τους πιστούς και κολυμβήθρα θρησκευτικού αναβαπτισμού στην ορθόδοξη πίστη μας.
Λείψανα μέχρι σήμερα αυτού του παλαιού κτίσματος της Αγίας Φωτεινής υπάρχουν στην κόγχη του ιερού και πρόκειται για τον πρώτο τοίχο του πρώτου ιερού, κάτι που ο επισκπεπτης - ερευνητής μπορεί να δεί, καθώς και τον κίονα-κάλαμο της Αγίας Τράπεζας, που και αυτός είναι αδιάψευστος μάρτυρας της παρουσίας αυτού του ναού, στο ίδιο σημείο, απο αιώνων πολλών. Στο επάνω του μέρος ο κίονας αυτός έχει οπή για την τοποθέτηση ως γνωστό αγίων λειψάνων, και φυλάσσεται ως "κόρη οφθαλμού"μέχρι σήμερα σε ειδικό δωμάτιο το οποίο έχει ανεγείρει ο μπάρμπα Γιώργης Αλεξανδρής. Διαβάστε περισσότερα στο βιβλίο που εξέδωσε η Ενορία το 1997 με τον πατέρα Μιχαήλ Πατεράκη. Έτσι λοιπόν, έχοντας υπ'όψιν τα παραπάνω, γιατί να μην παραδεχτούμε αυτή την εκδοχή, ότι δηλ. ο Άγιος τελείωσε το έργο του φεύγοντας απο κάποιο χωριό της περιοχής Γόρτυνας ήρθε εδώ στον Μέσα Καρτερό όπου και οικοδόμησε τον τελευταίο ναό προς τιμή της Αγίας Φωτεινής, σύμφωνα με το όνειρο που είδε, για να τον υποδεχθεί αμέσως η θάλασσα. Έκαμε ότι έπρεπε να κάμει, βρήκε κάποιο ιστιοφόρο στο λιμάνι του Καρτερού και απο εκεί αναχώρησε. Δεχόμαστε λοιπόν αυτή την εκδοχή με κάποια επιφύλαξη μέχρι που κάποιο εντελώς τυχαίο γεγονός, κάποια ανασκαφή, κάποιο "σημείο", ή ότι δήποτε άλλο σχετικό ανατρέψει όλες τις υποθέσεις μας. Θα ήταν ευχής έργο αυτό. Διαβάστε περισσότερα από το βιβλίο, "ο σπηλαιώδης Ναός του Αγ. Ιωάννου και Νίκωνος του "Μετανοείτε"
Μετά το 1982 που ανέλαβε την ενορία Πρασσάς-Καρτερού ο ιερέας Ιωάννης Δασκαλάκης με το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, διαμόρφοσαν τον αύλιο χώρο, απο 3 επίπεδα που υπήρχαν, έγιναν ένα. Η εργασία στην αυλή εμφάνισε πολλά μνημεία με οστά. Έμειναν εκεί και σκεπάστικαν. Την πλακώστρωση έκανε ο Δήμος Ν. Αλικαρνασσού. Ένα υπόστεγο που είχε κτίσει ο Γ. Αλεξανδρής, σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό Σύλλογο Καρτερού διαμορφώθηκε σε αίθουσα, που μετά από δυο χρόνια το παραχώρησε η Ενορία να στεγαστεί το Νηπειαγωγείο δωρεάν, για τα παιδιά του Καρτερού. Απο την αυλή της Παναγίας στην Πρασσά, που δεν χωρούσε πια τον κόσμο, μεταφέρθηκε η "Χοχλιδοβραδιά"στην αυλή της Αγίας Φωτεινής, σαν μεγαλύτερη αυλή, μια γιορτή που γινόταν κάθε Ιούλιο για τη γνωριμία και σύσφιξη των σχέσεων των κατοίκων. Περιλάμβανε 1) διαγωνισμό νοστιμότερου, παραδοσιακού φαγητού με χοχλιούς, και 2) διαγωνισμού μαντινάδας που οι τρεις πρώτοι απο κάθε διαγωνισμό έπαιρναν διάφορα δώρα. Με Κρητικό και λαικό συγκρότημα. Μετά που και εκεί η αυλή δεν χωρούσε τον κόσμο που κάθε χρόνο ερχόταν και περισσότεροι, μεταφερθήκαμε στον αυλή του Αγίου Αλεξάνδρου, μέσα στο στρατόπεδο Μπετεινάκη. Η "Χοχλιδοβραδιά"είχε γίνει θεσμός, αφού επι 16 χρόνια συνεχιζόταν.
Λείψανα μέχρι σήμερα αυτού του παλαιού κτίσματος της Αγίας Φωτεινής υπάρχουν στην κόγχη του ιερού και πρόκειται για τον πρώτο τοίχο του πρώτου ιερού, κάτι που ο επισκπεπτης - ερευνητής μπορεί να δεί, καθώς και τον κίονα-κάλαμο της Αγίας Τράπεζας, που και αυτός είναι αδιάψευστος μάρτυρας της παρουσίας αυτού του ναού, στο ίδιο σημείο, απο αιώνων πολλών. Στο επάνω του μέρος ο κίονας αυτός έχει οπή για την τοποθέτηση ως γνωστό αγίων λειψάνων, και φυλάσσεται ως "κόρη οφθαλμού"μέχρι σήμερα σε ειδικό δωμάτιο το οποίο έχει ανεγείρει ο μπάρμπα Γιώργης Αλεξανδρής. Διαβάστε περισσότερα στο βιβλίο που εξέδωσε η Ενορία το 1997 με τον πατέρα Μιχαήλ Πατεράκη. Έτσι λοιπόν, έχοντας υπ'όψιν τα παραπάνω, γιατί να μην παραδεχτούμε αυτή την εκδοχή, ότι δηλ. ο Άγιος τελείωσε το έργο του φεύγοντας απο κάποιο χωριό της περιοχής Γόρτυνας ήρθε εδώ στον Μέσα Καρτερό όπου και οικοδόμησε τον τελευταίο ναό προς τιμή της Αγίας Φωτεινής, σύμφωνα με το όνειρο που είδε, για να τον υποδεχθεί αμέσως η θάλασσα. Έκαμε ότι έπρεπε να κάμει, βρήκε κάποιο ιστιοφόρο στο λιμάνι του Καρτερού και απο εκεί αναχώρησε. Δεχόμαστε λοιπόν αυτή την εκδοχή με κάποια επιφύλαξη μέχρι που κάποιο εντελώς τυχαίο γεγονός, κάποια ανασκαφή, κάποιο "σημείο", ή ότι δήποτε άλλο σχετικό ανατρέψει όλες τις υποθέσεις μας. Θα ήταν ευχής έργο αυτό. Διαβάστε περισσότερα από το βιβλίο, "ο σπηλαιώδης Ναός του Αγ. Ιωάννου και Νίκωνος του "Μετανοείτε"
Μετά το 1982 που ανέλαβε την ενορία Πρασσάς-Καρτερού ο ιερέας Ιωάννης Δασκαλάκης με το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, διαμόρφοσαν τον αύλιο χώρο, απο 3 επίπεδα που υπήρχαν, έγιναν ένα. Η εργασία στην αυλή εμφάνισε πολλά μνημεία με οστά. Έμειναν εκεί και σκεπάστικαν. Την πλακώστρωση έκανε ο Δήμος Ν. Αλικαρνασσού. Ένα υπόστεγο που είχε κτίσει ο Γ. Αλεξανδρής, σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό Σύλλογο Καρτερού διαμορφώθηκε σε αίθουσα, που μετά από δυο χρόνια το παραχώρησε η Ενορία να στεγαστεί το Νηπειαγωγείο δωρεάν, για τα παιδιά του Καρτερού. Απο την αυλή της Παναγίας στην Πρασσά, που δεν χωρούσε πια τον κόσμο, μεταφέρθηκε η "Χοχλιδοβραδιά"στην αυλή της Αγίας Φωτεινής, σαν μεγαλύτερη αυλή, μια γιορτή που γινόταν κάθε Ιούλιο για τη γνωριμία και σύσφιξη των σχέσεων των κατοίκων. Περιλάμβανε 1) διαγωνισμό νοστιμότερου, παραδοσιακού φαγητού με χοχλιούς, και 2) διαγωνισμού μαντινάδας που οι τρεις πρώτοι απο κάθε διαγωνισμό έπαιρναν διάφορα δώρα. Με Κρητικό και λαικό συγκρότημα. Μετά που και εκεί η αυλή δεν χωρούσε τον κόσμο που κάθε χρόνο ερχόταν και περισσότεροι, μεταφερθήκαμε στον αυλή του Αγίου Αλεξάνδρου, μέσα στο στρατόπεδο Μπετεινάκη. Η "Χοχλιδοβραδιά"είχε γίνει θεσμός, αφού επι 16 χρόνια συνεχιζόταν.
Η Ενορία συνεργαζόταν για τη διοργάνωση με τους δύο Συλλόγους της περιοχής, περίπου τα τελευταία δέκα χρόνια, το Σύλλογο της Πρασσάς και το Σύλλογο του Καρτερού. Με τους άξιους προέδρους Αντώνη Θεοδωράκη (αγιογράφο) και το Μηνά Καστρινάκη (ιδιοκτήτη Λεωφορείου) και τα συμβούλιά τους. Πρέπει να αναφέρουμε και τους συνεργάτες του ιερέα, κατά καιρούς, από το 1982 μέχρι σήμερα που γράφεται η σελίδα αυτή. Εκκλησιαστικο Εμμανουήλ Σεκέρη, Εμμανουήλ Βασιλάκη τ. Ιω, Εμμανουήλ Βεργάκη (νυν μοναχό Θεόδωρο), Εμμανουήλ Κόκκινο, Μιχαήλ Κόκκινο, Σταύρο Καρβέλα, Εμμανουήλ Βασιλάκη τ. Γ., Εμμανουήλ Κωστάκη, Χαράλαμπο Καφετζάκη, Εμμανουήλ Ζαγιαννάκη, Κωνσταντίνο Σφακιανάκη, Μιχαήλ Χαρωνίτη, Γεώργιο Σμυρνάκη, Γεώργιο Αυγουστάκη, Ισίδωρο Βαγιάτη, και τους σημερινούς συμβούλους, Κωνσταντίνο Καγιαμπάκη, Αντώνη Πινακουλάκη, Λουκά Πόλια, και Γεώργιο Περιστέρη.
