Στο ΝΑ τμήμα του παλιού οικισμού του Βενεράτου σώζεται σήμερα, δυστυχώς υπό κατάρρευση, οικία της οποίας το εξώθυρο ανήκε σε Βενετσιάνικο Μέγαρο, «Σεράϊ», όπως το ονομάζουν οι ντόπιοι.
Η εντυπωσιακή πύλη εισόδου είναι τοξωτή, κατασκευασμένη από πώρινους λαξευτούς δόμους. Η επιμελημένη αυτή τοξοδομία, αποτελεί το κύριο διακοσμητικό στοιχείο της θύρας αλλά και ολόκληρης της πρόσοψης, καθώς το πλαίσιο του δόμου λαξεύεται βαθύτερα έτσι ώστε οι αρμοί να τονίζονται από μία σκοτία (αύλακα) που αναδεικνύει την τεκτονική διάρθρωση του συνόλου με το παιχνίδισμα του φωτός. Το είδος αυτό του αρμολογήματος εμφανίζεται στην πρώιμη αναγεννησιακή αρχιτεκτονική της Ιταλίας γύρω στα μέσα του 15ου αι. και γίνεται ιδιαίτερα αγαπητό στην Κρήτη τον 16ο και 17 αι. . Το υπόλοιπο σωζόμενο κτίριο που σήμερα πλαισιώνει τη θύρα είναι μάλλον νεώτερης κατασκευής. Το κτίριο αποτελεί σήμερα ιδιοκτησία του δήμου, ο οποίος θα πρέπει άμεσα να επέμβει ώστε το κτίριο να αναστηλωθεί καθώς τελεί υπό κατάρρευση.
