Η περιοχή του Καράβολα άρχισε να κατοικείται για πρώτη φορά στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Οι πρώτες κατοικίες κατασκευάστηκαν εκεί το 1927, όπου στεγάστηκαν πρόσφυγες. Απο τις πρώτες οικογένειες που φιλοξενήθηκαν εκεί ήταν αυτή του κ.Παύλου, πατέρα του ιδιοκτήτη της ταβέρνας που μέχρι πρόσφατα λειτουργούσε στην περιοχή. Ψευδόνυμο του κ.Παυλου ήταν ο «Καράβολας» που στην περιοχή της Μ.Ασίας σημαίνει σαλιγκάρι ή όπως εδώ στην Κρήτη λέμε χοχλιός. Όταν ήρθε στο Ηράκλειο ο κ.Παύλου «βάπτισε» και την περιοχή με το ψευδώνυμο του, με αποτέλεσμα αυτή να ονομαστεί «Καράβολας», κάτι το οποιο διατηρήθηκε ως τις μέρες μας.
Ο οικισμός άρχισε να επεκτείνεται το 1938-1939 όταν εγκαταστάθηκαν στην περιοχή και νέες οικογένειες επίσης προσφυγικής καταγωγής.
Η τελευταία γενιά οικιστών στην περιοχή έφτασε αμέσως μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και συγκεκριμένα το 1945 και 1946.
Η τελευταία απογραφή των κατοίκων της περιοχής, έδειξε ότι στον Καράβολα κατοικούν 53 οικογένειες και στην περιοχή Μάχης Κρήτης 38.
Η τελευταία γενιά οικιστών στην περιοχή έφτασε αμέσως μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και συγκεκριμένα το 1945 και 1946.
Η τελευταία απογραφή των κατοίκων της περιοχής, έδειξε ότι στον Καράβολα κατοικούν 53 οικογένειες και στην περιοχή Μάχης Κρήτης 38.
Μια νέα εποχή για το Ηράκλειο σηματοδότησε η κατεδάφιση των σπιτιών του Καράβολα, με την γενική ανάπλαση του παραλιακού μετω΄που του Ηρακλείου.
Κατά την κατεδάφιση λιγοστοί κάτοικοι οι οποίοι θέλησαν να δουν και να «αποχαιρετήσουν» για τελευταία φορά, τα σπίτια τα οποία έχτισαν οι πρόγονοι τους και οι ίδιοι μεγάλωσαν εκεί τις οικογένειες τους. Φανερά συγκινημένοι, δεν έκρυψαν την θλίψη που δεν θα ξαναπεράσουν το κατώφλι των σπιτιών όπου μεγάλωσαν, αλλά και ανακούφιση καθώς τους δόθηκε μια μοναδική δυνατότητα, να αποκτήσουν πιο σύγχρονες κατοικίες και να στεγάσουν τις οικογένειές τους.
