Το λιγότερο δημοφιλές από τα εσπεριδοειδή, εξαιτίας της πικρής και έντονα όξινης γεύσης του, το εξόχως αρωματικό Νεράντζι έχει σήμερα την τιμητική του! Όταν μάλιστα φτιάχνεται με αγάπη, προσοχή και μεράκι από την Εύα, με πρώτη ύλη από τον Αποκόρωνα Χανίων, τότε εύχεσαι να είχες μπροστά σου πολλά βάζα με το μυρωδάτο γλυκό του κουταλιού και να τ’ απολαμβάνεις επ’ άπειρον! Φυτό με καταγωγή από το…Βιετνάμ,ευδοκιμεί σε όλη τη Μεσόγειο. Οι δρόμοι, οι αυλές των σπιτιών και οι γειτονιές στην Ελλάδα είναι γεμάτοι με κατάφορτες νεραντζιές που μοσχοβολούν. Προλαβαίνετε να τα κόψετε και να φτιάξετε το δικό σας γλυκό!
Λατρεύω τα γλυκά του κουταλιού! Για πολλούς από εμάς κουβαλούν αξέχαστες στιγμές από τα παιδικά μας χρόνια (θυμίζουν γιαγιά ή θεία!), ενώ έχουν μια απλότητα και μία «ειλικρίνεια», που προσωπικά αγαπώ πολύ. Απλά πράγματα, χωρίς «φανφάρες»!
Λίγα υλικά, φρέσκα φρούτα εποχής, απίθανο άρωμα και όλη η γλύκα που ζητάς το απογευματάκι με τον καφέ ή το τσάι σου! Άσε που και από άποψη υγείας υπερτερούν, καθώς δεν περιέχουν ζωικά λιπαρά ή άλλα επιβαρυντικά συστατικά, παρά μόνο λίγη ζαχαρίτσα, η οποία επιτρέπεται σε μικρές ποσότητες – αρκεί να μην φάει κανείς όλο το βάζο!
Έτσι λοιπόν, όπως κάθε χρόνο, ενώ ήμασταν πρόσφατα σε μια εκδρομή στον ορεινό Αποκόρωνα, στα Χανιά, μάζεψα μια σακούλα νεράντζια, μια που τα βρήκα μπροστά μου. Ήταν τόσο όμορφα και αρωματικά, χωρίς στίγματα και με ένα υπέροχο, βαθύ πορτοκαλί χρώμα… Πώς να τα περιφρονήσω;
Η διαδικασία, βήμα-βήμα
Σας δίνω τη συνταγή βήμα-βήμα, ώστε να μην κολλήσετε πουθενά. Εντάξει, το γλυκάκι έχει ομολογουμένως την φασαρία του, και απαιτεί αρκετό χρόνο, όμως το αποτέλεσμα σίγουρα θα σας αποζημιώσει!
1) Πρώτη δουλίτσα που έχουμε να κάνουμε, είναι να πλύνουμε καλά τα φρούτα και να τα στεγνώσουμε.
2) Το επόμενο στάδιο, το τρίψιμο της φλούδας είναι, πράγματι, αρκετά κουραστικό. Πρέπει να γίνει, όμως, γιατί είναι πολύ πικρή.
Tip: Κάντε αυτή την δουλειά μπροστά σε μια ενδιαφέρουσα εκπομπή στην τηλεόραση, ώστε να ακούτε κάτι ευχάριστο και να ξεχνιέστε! Και προσοχή στα δάχτυλά σας. Είναι πολύ εύκολο να τα τρίψετε κι αυτά μαζί με τη φλούδα!
3) Στην συνέχεια, χαράζουμε τα νεράντζια κάθετα με το μαχαίρι, ανάλογα με το μέγεθος του κάθε νεραντζιού. Έχω την αίσθηση ότι οι παλιές νοικοκυρές τα θέλουν σε μεγάλα κομμάτια, οπότε τις φλούδες των μικρότερων νεραντζιών τις κόβουν στα δύο. Εμένα, όμως, μου αρέσουν τα πιο μικρά κομμάτια, οπότε σχεδόν πάντα τα μοιράζω στα τέσσερα.
4) Αφαιρούμε προσεκτικά τις φλούδες, ώστε να μην σπάσουν. Σε αυτό το στάδιο πρέπει να ζυγίσουμε τις φλούδες, ώστε να ξέρουμε πόση ζάχαρη θα χρειαστούμε μετά για το σιρόπι.
5) Επόμενο βήμα, να τυλίξουμε σφιχτά τις φλούδες με τη λευκή σάρκα προς τα μέσα και να τις στερεώσουμε με οδοντογλυφίδα. Άλλες περνούν τα ρολάκια σε κλωστή. Ό,τι σας βολεύει. Εγώ τις οδοντογλυφίδες μου, πάντως, δεν τις πετώ. Τις ξεπλένω, τις αφήνω να στεγνώσουν και τις φυλάω για την επόμενη χρονιά (ή για τα περγαμόντα!).
6) Μετά, βάζουμε τα ρολάκια μέσα σε τσικάλι με μπόλικο νεράκι και τα βράζουμε για περίπου 15 λεπτά, να μαλακώσουν.
7) Έπειτα, τα σουρώνουμε και τα βάζουμε σε λεκάνη με νερό της βρύσης, για μια ολόκληρη μέρα. Αλλάζουμε το νερό κάθε 3-4 ώρες. Έτσι θα ξεπικρίσουν.
8) Την άλλη μέρα, αφού έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία ξεπικρίσματος, στραγγίζουμε τα ρολάκια, τα απλώνουμε πάνω σε πετσέτα, ώστε να φύγει όσο νερό γίνεται, και αφαιρούμε τις οδοντογλυφίδες.
9) Σε αρκετά μεγάλη κατσαρόλα, βάζουμε την ζάχαρη και το νερό, για να φτιάξουμε το σιρόπι. Πάνω-κάτω, για 1 κιλό φλούδας βάζουμε 2 κιλά ζάχαρη και 1 κιλό νερό.
Tip: Αν θέλετε μπορείτε να βάλετε 200-300 γραμμάρια λιγότερη ζάχαρη, αλλά μην πέσετε στο 1 κιλό, αντί για 2, γιατί το σιρόπι θα σας βγει λίγο. Ενδεικτικά, στην τελευταία μου παρασκευή έβαλα 1.300 γρ. φλούδες, 2.500 γρ. ζάχαρη και 1.300 γρ. νερό. Βγήκε πολύ σιρόπι!
Tip: Αν, πάντως, κάποια στιγμή το σιρόπι σάς βγει λίγο, φτιάξτε λίγο επιπλέον: 1 κούπα ζάχαρη, 1 κούπα νερό, να δέσει, και συμπληρώνετε τα βάζα σας!
10) Βράζουμε τη ζάχαρη με το νερό για περίπου 10 λεπτά και προσθέτουμε τα ρολάκια. Έπειτα, βράζουμε για περίπου 25-30 λεπτά, μέχρι να δέσει το σιρόπι. Αποσύρουμε από την φωτιά, σκεπάζουμε με μία πετσέτα και αφήνουμε όλο το βράδυ, ώστε οι φλούδες να βγάλουν τα νερά τους.
11) Την άλλη μέρα, βάζουμε ξανά στην φωτιά, περίπου για 15 λεπτά από την ώρα που θα αρχίσει ο βρασμός, και δένουμε το σιρόπι. Και πάλι αποσύρουμε και σκεπάζουμε με πετσέτα. Κάποιες τελειώνουν το γλυκό την δεύτερη ημέρα, εγώ δεν το έχω δοκιμάσει.
12) Την τρίτη μέρα, ξεκινάμε με την αποστείρωση των βάζων. Τα πλένουμε πρώτα καλά με ζεστό σαπουνόνερο και προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 100 βαθμούς, κατά προτίμηση στον αέρα. Μετά, τοποθετούμε τα βάζα αναποδογυρισμένα μέσα στον φούρνο, όπου έχουμε στρώσει πρώτα μια καθαρή πετσέτα κουζίνας, μαζί και τα καπάκια τους. Τα αφήνουμε να αποστειρωθούν για 10-15 λεπτά.
Tip: Ενδεικτικά, για τις ποσότητες που αναφέρω παραπάνω, χρειάστηκα 2 βάζα του κιλού και ένα μικρό, της μαρμελάδας του εμπορίου.
Tip: Για ευκολία, στρώνω την πετσέτα κουζίνας πάνω στο ρηχό ταψί του φούρνου (και το βαθύ κάνει!), ώστε να μπορώ να βγάλω μετά τα βάζα με μια κίνηση.
Tip: Για να φέρετε τα καυτά βάζα στην όρθια θέση πριν τα γεμίσετε, πολύ βολικές είναι οι «χουφτίτσες» σιλικόνης, καθώς σας δίνουν καλύτερο έλεγχο κινήσεων. Οι συνηθισμένες υφασμάτινες πιάστρες δεν βοηθούν καθόλου! Τα δύο υφασμάτινα γάντια είναι επίσης εντάξει.
13) Εντωμεταξύ, βράζουμε ξανά το γλυκό για περίπου 5 λεπτά, και προσθέτουμε τον χυμό από μισό ή ένα λεμόνι, ανάλογα με το πόσο ζουμερό είναι το λεμόνι και την ποσότητα του γλυκού μας. Βράζουμε για 2-3 λεπτά ακόμη και τσεκάρουμε ότι έχει δέσει το σιρόπι.
Tip: Κάποιοι προσθέτουν 1-1,5 κουταλιά της σούπας σιρόπι γλυκόζης, πριν το λεμόνι, για να μην ζαχαριάσει το γλυκό. Εγώ δεν βάζω, αλλά η αλήθεια είναι ότι μία από τις πρώτες φορές, το γλυκό μού βγήκε… ζαχαρωτό! (οπότε, το χρησιμοποίησα ως διακόσμηση σε μους και άλλα γλυκά).
Tip: Πώς ξέρουμε ότι έχει δέσει το σιρόπι; Βλέπουμε πώς ρέει από την κουτάλα, αλλά κυρίως το ελέγχουμε σε ένα πιατάκι. Βάζουμε μερικές σταγόνες μαζεμένες και περιμένουμε λίγο να κρυώσει. Τότε, περνάμε με το δάχτυλό μας, να δούμε αν… μένει ανοιχτός ο «δρόμος»! Προσοχή: Αν δεν περιμένουμε να κρυώσει, ο δρόμος δεν θα ανοίγει με τίποτα – και το σιρόπι μας την άλλη μέρα θα είναι… τούβλο!
14) Τέλος, γεμίζουμε τα βάζα. Πρώτα βάζουμε τα ρολάκια, προσεκτικά, ώστε να μην χαλάσουμε το σχήμα τους, και μετά μοιράζουμε το σιρόπι, μέχρι πάνω-πάνω. Κλείνουμε καλά τα βάζα, τα αναποδογυρίζουμε, και τα αφήνουμε ανάποδα μέχρι να κρυώσουν. Αυτό το κάνουμε για να μην σχηματιστούν υδρατμοί μέσα στα βάζα, το οποίο δεν θέλουμε επ’ ουδενί να συμβεί γιατί, ως γνωστόν, υγρασία = μούχλα! Κάποιοι περιμένουν να κρυώσει πρώτα το γλυκό για να γεμίσουν τα βάζα. Προσωπικά, προτιμώ να μην διακινδυνεύσω να πάει χαμένη η διαδικασία της αποστείρωσης με το να αφήσω το γλυκό εκτεθειμένο για τόση ώρα. Με σωστή αποστείρωση, τα γλυκά σας θα διατηρηθούν στο ντουλάπι για πολύ, πολύ καιρό!
Καλή επιτυχία!
ΠΗΓΗ: http://foodspells.wordpress.com/