Η διαφαινόμενη ανάπτυξη της περιοχής του Πόρου ύστερα από το 1925, η αργή αλλά σταθερή αύξηση των κατοίκων και η αδυναμία της ενορίας της Χρυσοπηγής να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των πιστών (λόγω και της έκτασής της) κατέστησαν αναγκαίο το χτίσιμο ενός νέου ναού. Βέβαια, στην αρχή πολλοί ήταν εκείνοι που προσανατολίζονταν στην ανέγερση όχι ενός ενοριακού αλλά ενός μικρού ναού, που θα ανήκε στην ενορία της Χρυσοπηγής. Τα πράγματα όμως, με τις ενέργειες κυρίως του ιερέα Ευαγγέλου Μανουσάκη, εξελίχθηκαν διαφορετικά, όπως θα φανεί παρακάτω.
Ο χώρος επί του οποίου είναι χτισμένος σήμερα ο ναός ήταν τότε γεμάτος πέτρες και βράχια. Βόρεια και νότια του χώρου αυτού υπήρχαν καλλιεργημένα χωράφια και μικρές αλάνες, όπου έπαιζαν τα παιδιά. Όλη η εν λόγω περιοχή ανήκε στα «ανταλλάξιμα», δηλαδή στα κτήματα που εγκατέλειψαν οι Τούρκοι ύστερα από την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1923. Το οικόπεδο, όπως θα πούμε στη συνέχεια, το οποίο εκτεινόταν νότια του ναού (εκεί όπου βρίσκονται σήμερα το Πνευματικό Κέντρο και η Παιδική Χαρά), δόθηκε στους κατοίκους από τις Αρχές της πόλης του Ηρακλείου για την ανέγερση ναού και σχολείου στην αναπτυσσόμενη περιοχή του Πόρου.
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΕΧΤΑΡΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑΚΗ ΖΩΝΗ
.JPG)
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ
Γιάννης Γ. Τσερεβελάκης
Ιnageorgiouporou.blogspot.gr