Στα περισσότερα μέρη της Ελλάδας από τα αρχαία χρόνια, ενήλικες και παιδιά αμέσως μετά την περίοδο της Αποκριάς, την 1η ή την 21η Μαρτίου (εαρινή ισημερία), βγαίναν με μεγάλη χαρά να «φωνάξουν» ότι ήρθε η Άνοιξη, έφυγε ο κρύος και άκαρπος Χειμώνας! Η φύση, άρα η ζωή θα αναγεννηθεί.
Και πώς το «φωνάζανε;»... Τραγουδώντας κάλαντα!
Είναι ένα έθιμο που έχει τις ρίζες του στα αρχαία χρόνια και δυστυχώς έχει αρχίσει να χάνεται. Μέχρι και σήμερα βέβαια, οι μητέρες δένουν στα χέρια των παιδιών τους ένα χρωματιστό βραχιολάκι από κλωστές, για να μην «κάψει» τα παιδιά τους ο ήλιος της Άνοιξης. Το βραχιολάκι αυτό το φοράνε μέχρι την Ανάσταση ή μέχρι να δουν τα πρώτα χελιδόνια... Τότε το «πετάμε» στα κεραμίδια του σπιτιού μας ή το αφήνουμε σε μια τριανταφυλιά για να μπορεί από εκεί να το πάρει το χελιδόνι για να χτίσει τη φωλιά του.
Τα χελιδονίσματα λέγονταν την 1η ή την 21η Μαρτίου (που είναι η εαρινή ισημερία), κρατώντας στα χέρια τους μια χελιδόνα. Μια κατασκευή με ένα ομοίωμα χελιδονιού που περιστρέφεται στην κορυφή, στολισμένη με φύλλα κισσού, κουδουνάκια ή πολύχρωμα χαρτιά.