Από τις κοσμοπολίτικες πλατείες των πόλεων μέχρι τις γειτονιές και τα χωριά μας, υπάρχει ένα στοιχείο της συλλογικής μνήμης που μας καλεί να χαζέψουμε τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, να ξεδιψάσουμε με ένα δροσερό νεράκι ή να πάρουμε στα παιδιά καραμέλες και παγωτά. Είναι το περίπτερο, που φέτος διανύει τον πρώτο χρόνο του δεύτερου αιώνα της ζωής του κουβαλώντας σπουδαίες αναμνήσεις και με την ευχή σε 100 χρόνια από σήμερα να γιορτάζει ακόμη έναν αιώνα ζωής.
Η «γέννηση» του θεσμού, που είναι μοναδικός στον κόσμο, στηρίχθηκε σε δύο άξονες. Από τη μια ήταν η ανάγκη για αποκατάσταση των αναπήρων και των θυμάτων πολέμου και από την άλλη ο έλεγχος του καπνικού εμπορίου που απέφερε στο κράτος πολύ υψηλά έσοδα. Ως σήμερα το περίπτερο μεταλλάσσεται ανακλώντας τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες κάθε εποχής. Δεν παύει όμως να αποτελεί τον ναό του λιανοπωλητή, όπως εξάλλου μαρτυρά και η ονομασία του που προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη «περίπτερος», δηλαδή ναός περιβαλλόμενος από σειρά κιόνων.
Τα περίπτερα σήμερα ανέρχονται περίπου στις 10.000 σε όλη την Ελλάδα, Η βαριά φορολογία που έχει επιβληθεί στα καπνικά προϊόντα απομείωσε τα κέρδη του περιπτέρου περίπου στο μισό,
Σήμερα, η συντριπτική πλειονότητα των περιπτερούχων είναι ενοικιαστές κι όχι δικαιούχοι. Η οικονομική δυσπραγία έχει «διώξει» από τα περίπτερα περίπου τους μισούς περιπτεράδες που δραστηριοποιούνταν πριν από το 2010 κι έχει ωθήσει άλλους να δοκιμάσουν την τύχη τους νοικιάζοντας ένα περίπτερο.
«Στη διάρκεια της ιστορίας το περίπτερο έχει δείξει μια μοναδική ικανότητα να προσαρμόζεται στην αλλαγή των καταναλωτικών συνηθειών. Εχουμε το παράδειγμα του εξωτερικού, όπου πουλάνε ήπια τραπεζικά προϊόντα, χρησιμοποιούν κάρτες πληρωμής, εξοφλούν λογαριασμούς»
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ / ΦΩΤ ΑΡΧΕΙΟ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ
ΤΟ ΒΗΜΑ