Μηχάνημα που χρησιμοποιούσαν στο παρελθόν για την εκτύπωση επιστολών, εγκυκλίων, προκηρύξεων κλπ., σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων. Αρχικά, το κείμενο γραφόταν σε γραφομηχανή, χωρίς ταινία, πάνω σε μια μεμβράνη από πολύ λεπτό χαρτί, εμποτισμένη με ένα μείγμα γλυκερίνης και ελαίων: κατ’ αυτό τον τρόπο τα πλήκτρα χάραζαν το κέρινο στρώμα. Τα σχέδια χαράσσονταν με ειδική ακίδα χάραξης.
Η μελάνη, παχύρρευστη και λιπαρή, απλωνόταν από έναν κύλινδρο στην πίσω όψη της μεμβράνης και τη διαπερνούσε στα σημεία όπου το κερί είχε χαραχτεί· έτσι η μελάνη περνούσε από την άλλη πλευρά και τύπωνε το χαρτί που βρισκόταν στο κάτω μέρος, πάνω στο οποίο αναπαραγόταν ό,τι είχε χαραχτεί στη μεμβράνη. Η εκτύπωση γινόταν σε ένα είδος πολύ απορροφητικού χαρτιού που διευκόλυνε τη διαπίδυση της μελάνης μέσω της μεμβράνης. Ο π. εξακολουθούσε να βρίσκεται σε χρήση, συνήθως από οργανώσεις χωρίς οικονομικές δυνατότητες, έως και τις τελευταίες δεκαετίες του περασμένου αιώνα, κυρίως για την παραγωγή προκηρύξεων και αφισών. Ωστόσο, η εξάπλωση των υπολογιστών οδήγησε στην εξαφάνισή του.