"Πλανεύγουν τση αγκαραθιάς τα όμορφα λουλούδια,
μα σκόνη αν μπει στα μάτια σου αγούγια σου αγούγια"!!
αγούγια= αλίμονο.
Τα φύλλα της αγκαραθιάς, χνουδωτά, έχουν σκόνη που ερεθίζει τα μάτια. Έτσι μπορεί κανείς να συνδέσει το γεγονός αυτό με την πίστη των απλών ανθρώπων, ότι προστατεύει από το "κακό μάτι".Γι αυτό κρεμούσαν κλωνάρια αγκαραθιάς στα φορτωμένα δέντρα, στα σπαρτά, στα μελισσοκάσονα ή στα διψέλια των μελισσών (πήλινα βρασκιά), στα μποστάνια, στα κοτέτσια κ. αλλού.
Υπήρχε και σχετική γητειά για τα μάτια, όταν έμπαινε σ'αυτά σκόνη αγκαραθιάς: "Αν είσαι ξύλο, πέταξε, κι αν είσαι χώμα λύσε (διάλυσε), κι αν είσαι τυφλαγκαραθιά, από τα μάτια λείψε". Για να δείξουν δε ότι δεν έχει μόνο το μπόι, ο όγκος, αξία, υπήρχε η χαρακτηριστική φράση-μαντινάδα:
"Μεγάλος είν'ο πλάτανος, μα κουβάρια κάνει,
μικρή 'ναι η αγκαραθιά, μα τα μάτια βγάνει".