Ο Γιώργος Τζαγκαράκης (Τζιμάκης) γεννήθηκε στο Ρέθεμνος το 1913 από πατέρα Ρεθεμνιώτη και μητέρα Xανιώτισσα και συγκεκριμένα από το Σέλινο. Δεν θα προλάβει να χαρεί την ξεγνιασιά της παιδικής του ηλικίας καθώς ο πατέρας του πέθανε νωρίς και ο Γιώργης έπρεπε να δουλέψει για να βοηθήσει τη μάνα του και τις τρείς αδερφές του. Σε ηλικία 9 ετών το 1922, δούλευε σε ένα καφενείο, δίπλα στη Χωροφυλακή Ρεθύμνης σερβίροντας καφέδες. Στο καφενείο αυτό σύχναζαν παρέες που έπαιζαν μαντολίνο και τραγουδούσαν. Εκεί θα πάρει τα πρώτα του ερεθίσματα για να ασχοληθεί μετέπειτα με την μουσική και το τραγούδι.
Με τις οικονομίες που μάζεψε από την δουλεία του στο καφενείο απέκτησε το πρώτο του όργανο, ένα μαντολίνο που το διάλεξε μαζί με τον παιδικό του φίλο Ανδρέα Ροδινό. Κάποιος Καραμπέτης που ζούσε στο Ρέθυμνο και έπαιζε ούτι, θα τον βοηθήσει να κάνει τα πρώτα του μουσικά βήματα. Ο Τζιμάκης παρόλα αυτά ήταν ένας αυτοδίδακτος καλλιτέχνης, όχι μόνο στο μαντολίνο, αλλά και σε όλα τα άλλα όργανα με τα οποία ασχολήθηκε στην ζωή του.Στα 14 του χρόνια το 1927, όχι μόνο έπαιζε πολύ καλά μαντολίνο, αλλά κάνει και μαθήματα σε άλλους νεαρούς του Ρεθύμνου. Σ'αυτή την ηλικία, "με κοντά παντελονάκια"όπως λέει ο ίδιος, παίζει σε γάμους και πανηγύρια, πότε μόνος του με το μαντολίνο και πότε με το νεαρό τότε λυράρη Αντώνη Παπαδάκη (Καρεκλά). Σε ηλικία 16 ετών το 1929, γνωρίζει στο Ηράκλειο τον μεγάλο βιολάτορα της Ανατολικής Κρήτης, Στρατή Καλογερίδη και μάλιστα θα τον συνοδέυσει μερικές φορές με το μαντολίνο. Ο Καλογερίδης εντυπωσιάζεται απο το παίξιμο του Τζιμάκη και τον παρακινεί να συνεχίσει με το ίδιο ζήλο.
(Μπροστά αριστερά: Γιώργος Τζαγκαράκης Τζιμάκης, Νίκος Χαρχαλάκης Χάρχαλης (βιολί), Μανώλης Θεοδώρου Θεοδωράκης (λαούτο), άγνωστος, Μανώλης Τζινευράκης, (πίσω), Χρήστος Κορωνιωτάκης, Μιχάλης Πολυχρονάκης, όλοι τους μεγάλα ονόματα της Κρητικής Μουσικής Παράδοσης και Δισκογραφίας).
Κάποια σιγμή θα λάβει μέρος και σε ηχογράφιση 78'στροφών του Καλογερίδη παίζοντας Κιθάρα. Ταυτόχρονα θα καταπιαστεί και με την λύρα και δεν θα αργήσει να γίνει ένας απο τους πιο γνωστούς και καταξιωμένους λυράρηδες της εποχής του. Στα τέλη της δεκαετίας του 30'θα γνωριστεί και θα συνεργαστεί με τους πιο σημαντικούς εκπρόσωπους της Κρητικής μουσικής εκείνης της περιόδου.
(Ο Στέλιος Λαϊνάκης Πρόεδρος του συλλόγου "Ο Χάρχαλης", παίζει μπουλγαρί και ο Τζιμάκης τραγουδάει, σε μεγάλη ηλικία με το κουστούμι του και το καπελάκι του. Η παραπάνω φωτογραφία είναι τραβηγμένη στο καφενείο "Χάρχαλης"στα Χανιά).
Ο Γιώργης Τζιμάκης περέμεινε ακμαίος και πνευματικά διαυγής μέχρι το τέλος της ζωής του. Έπαιζε, χόρευε και τραγουδούσε με το ίδιο κέφι, υπηρετώντας με το ίδιο πάθος την μουσική μας Παράδοση. Του οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ για τα πάρα πολλά χρόνια αδιάκοπτης προσφοράς του στην Κρητική Μουσική Παράδοση. O πραγματικά αξιόλογος αυτός άνθρωπος και μουσικός έφυγε από την ζωή το 2004 σε ηλικία 91 ετών...
ΠΗΓΗ: http://kritikiparadosi.gr/