Ο συγγραφέας και ιστορικός Γιάννης Ι. Ταμιωλάκης με καταγωγή απο την Γαρίπα του Δήμου Μινώνα Πεδιάδος σε συνεργασία με την ευγενιική χορηγία της Περιφέρειας Κρήτης, του Δήμου Μινώα – Πεδιάδας και των Γαριπιανών, εκπόνησε το 2013 το βιβλίο
![]()
Η ΤΟΠΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΓΑΡΙΠΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΓΑΡΙΠΙΑΝΟΙ ΣΤΙΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ 1950-1960
.jpg)
ΙΕνα έργο, μια προσπάθεια ένος Ανθρώπου που αγαπάει τον τόπο του και φρόντισε να τιμήσει με την έκδοση του συγκεκριμένου βιβλίου, ώς δώρο - κληρονομιά για τις επόμενες γενιές.
ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ
ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΑΡΙΠΑΣ ΜΟΝΟΦΑΤΣΙΟΥ
Το Δ.Σ. του Πολιτιστικού Συλλόγου Γαρίπας στα πλαίσια των σκοπών του καταστατικού του, θεωρεί ότι το ανά χείρας πόνημα του χωριανού μας ΓιάννηΙωάν. Ταμιωλάκη είναι μεγάλης πολιτιστικής αξίας για τους Γαριπιανούς και όχι μόνο. Για το λόγο αυτό ομόφωνα αποφάσισε την έκδοσή του με την υπόσχεση πως θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια αυτό το βιβλίο να γίνει φόρος τιμής, για τους γονέους μας και ελπίδα για τους μελλοντικούς Γαριπιανούς έχοντας ως φωτεινό παράδειγμα τους προγόνους μας.Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που ο Πολιτιστικός Σύλλογος προσφέρει αυτό το ιστορικό Λεύκωμα ως πολύτιμη παρακαταθήκη στις σημερινές και στις επόμενες γενιές των όπου γης Γαριπιανών, αφενός μεν για να μάθουμε όσα δεν γνωρίζουμε για τα σόγια μας, την ιστορία του χωριού μας, τι δουλειές έκαναν οι γονέοι μας και πώς τις έκαναν, τα ήθη και έθιμά τους και αφετέρου για να τιμήσουμε εκείνους που για πολλά χρόνια σε δύσκολες πραγματικά συνθήκες «πολεμώντας» μόνον με τα χέρια χωρίς μηχανική υποστήριξη, κατά φεραν να μας αφήσουν σημαντικότατο έργο σε όλους τους τομείς, οικονομικό, πολιτιστικό, ανα πτυξιακό, αλλά κυρίως μας έμαθαν να δουλεύ ουμε τίμια και σωστά.Το Δ.Σ. Πολιτιστικού Συλλόγου αισθάνεται την υποχρέωση να ευχαριστήσει πρώτα απ’ όλους τον συγχωριανό μας συγγραφέα και ιστορικό κ. Γιάννη Ταμιωλάκη που ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη, αλλά η ψυχή του έμεινε στην αγα π μένη του Γαρίπα, γιατί με μεγάλη επιμέλεια και ύστερα από κοπιώ δη εργασία δύο ετών μας προσέφερε το πόνημά του αφιλοκερδώς στον Σύλλογο για έκδοσηκαι ύστερα όλους όσους συνέβαλλαν ο καθένας με τον τρόπο του για να πραγματοποιηθεί αυτή η εκδοτική προσπάθειά μας.
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΤΖΑΣΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ: ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Μ. ΜΑΡΑΚΗΣΤΑΜΙΑΣ: ΧΑΡΑ ΧΟΥΛΑΚΗΜΕΛΗΧΑΡΑ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥΝΙΚΟΣ ΚΑΣΑΠΑΚΗΣΜΑΡΙΑ ΤΟΠΟΛΙΑΤΗ - ΜΠΕΛΕΓΡΙΝΟΥΕΜΜ. ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ9 H τοπιογραφία της Γαρίπας και οι Γαριπιανοί 1950-1960
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣΣτα πλαίσια της χριστιανικής αγάπης και αλληλεγγύης που δίδαξε ο Σωτήρας Χριστός, το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο της ενορίας Γαρίπας χαιρετίζει το ανάχείρας πόνημα του συγχωριανού μας Ιωάννη Ταμιωλάκη, το οποίο αποτελεί ένααδιαμφισβήτητο εργαλείο γνώσης και προώθησης του πολιτισμού και των παραδόσεων του τόπου μας.Στο παρόν βιβλίο καταγράφονται οι κάτοικοι της Γαρίπας τις δεκαετίες 1950-1960 και περιγράφονται οι καθημερινές τους εργασίες, τα ήθη και τα έθιμα τους, καθώς και τα επαγγέλματα που ασκούσανε τότε πολλά από τα οποία δεν υπάρχουν πια. Χάρη λοιπόν στο έργο αυτό, οι νέοι θα έχουν την ευκαιρία ναγνωρίσουν τον τρόπο ζωής των προγόνων τους, ενώ οι παλιότεροι θα μπορέσουν να ξαναθυμηθούν όλα όσα συνέθεταν την καθημερινότητα τους στη Γαρίπα αλλά λόγω της προόδου και της τεχνολογίας έχουν πλέον εκλείψει. Ως εκ τούτου, το βιβλίο συμβάλλει ουσιαστικά στη διαφύλαξη της πολιτισμικής κληρονομιάς της περιοχής μας και τη διασφάλιση της βιωσιμότητά της.Γνωρίζοντας ότι το πρότυπο αυτό έργο εκπονήθηκε σε πραγματικά δύσκολους καιρούς και συνέβαλαν σε αυτό όλοι οι Γαριπιανοί με ανιδιο τέλεια και πνεύμα χριστιανικής αγάπης, το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο αποφάσισε ομόφωνα να το στηρίξει και να συνδράμει ουσιαστικά στην υλοποίηση της έκδοσης αυτού τουβιβλίου.
ΓΙΑ ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΠΡΟΕΔΡΟΣ:ΑΙΔΕΣΙΜΟΤΑΤΟΣ ΠΑΤΗΡΜΙΧΑΛΗΣ KAΡΑΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΗΣΤΑΜΙΑΣ: ΜΑΡΙΝΟΣ ΜΑΡΑΚΗΣΜΕΛΗ:ΚΑΣΑΠΑΚΗΣ ΕΜΜ.ΑΠΛΑΤΑΝΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣΛΑΜΠΡΑΚΗ ΕΥΤΥΧΙΑ
ΕΙΣΑΓΩΓΗΜόνο όταν έχεις παρελθόν, κοιτάζεις πίσω και το ψάχνεις, το ερευνάς και σε γοητεύει όταν το γνωρίζεις. Σχεδόν πάντα το θαυμάζεις και πολλές φορές το νοσταλγείς κιόλας. Όταν είμαστε παιδιά και ζουν εκείνοι που μπορούν να μας δώσουν πληροφορίες, αδιαφορούμε σκεπτόμενοι ότι έχουμε όλη τη ζωή μπροστά μας. Ύστερα, όταν έρθει η ζωή πίσω μας και ενδιαφερθούμε να μάθουμε ποιες είναι οι ρίζες μας και πως βρεθήκαμε στη Γαρίπα, έχουν πεθάνει όσοι μπορούσαν να μας πληροφορήσουν. Ήταν κι αυτός ένας λόγος που ξεκίνησα τούτη εδώ την εργασία. Για να συμβάλλω όσο μπορώ εναντίον της λησμονιάς και της αδιαφορίας για τους προ γόνους μας. Πιστεύω πως οι άνθρωποι πεθαίνουν μόνον όταν τους ξεχάσουν οι εναπομείναντες ζωντανοί.Από τούτη τη σκοπιά, στο σπίτι μου στη Θεσσαλονίκη όπου μόχθησα ατέ λειωτες ώρες για να θυμηθώ και να αποτυπώσω τις αναμνήσεις μου, θέλω να ευχα ριστήσω όλους όσους με βοήθησαν λίγο ή πολύ στο να ολοκληρωθεί τούτη η γραφή.Ιδιαίτερα όμως θέλω να πω ευχαριστώ στις ξαδέλφες μου Αικατερίνη (Κατινιώ) Γιαλουράκη Βασιλειάδη, τη σύζυγο του αείμνηστου Ανέστη, την Ελένη Κοζανίδου Ταμιωλάκη, που ήταν αδελφές οι μανάδες μας, και την επίσης ξαδέλφη μου Μαρία (Μαράκι) Βασιλάκη, για την αμέριστη βοήθεια και τις πληροφορίες που μου έδωσαν καθ’ όλη τη διάρκεια της έρευνάς μου.Ακόμη ευχαριστώ τον αδελφό μου Ευάγγελο και τη σύζυγό του Μαρία για τις διευκρινήσεις που μου έκαναν σε διάφορα θέματα του χωριού. Χωρίς τη δική τους συμπαράσταση και βοήθεια, το έργο μου θα είχε πολλές ελλείψεις.Επίσης οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον συγχωριανό μας Μανόλη Στρατάκη του Μαθιού που ζει εδώ και πολλά χρόνια στην Αθήνα, αλλά ποτέ δεν ξέχασε το χωριό μας. Έχει γράψει πολλά για τη Γαρίπα και τους Γαριπιανούς και μου διέθεσε ευχαρίστως το υλικό του.Ευχαριστώ ακόμη τα ανίψια μου Μιχάλη Λαμπράκη, οδοντίατρο, και Νίκο Κασαπάκη, αρχιμάγειρα, για τις καλλιτεχνικές φωτογραφίες που έβγαλαν σε διάφορες γωνιές του χωριού μας και θα τις δείτε παρακάτω, καθώς και τον παπά-Γιώργη Τσαγκατάκη για τις προφορικές μαρτυρίες του και την αναφορά του στις εκκλησίες του χωριού μας.Και φυσικά ένα μεγάλο ευχαριστώ στη σύζυγο μου Άρτεμη, που με ανέχεται στις ψυχοπλακωτικές μου στιγμές και μου προσφέρει ηθική και ψυχική ενθάρρυνση ανιδιοτελώς. Θέλω να ζητήσω εκ των προτέρων συγγνώμη από αυτούς που όχι εσκεμμένα ξέχασα πιθανώς να αναφέρω.11 H τοπιογραφία της Γαρίπας και οι Γαριπιανοί 1950-1960