H λεγόµενη ΜΙΝΩΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ, που διοργανώνεται και φέτος από το Δήµο Μινώα Πεδιάδας, σε συνεργασία µε το ∆ήµο Οροπεδίου Λασιθίου και τους Πολιτιστικούς Συλλόγους Ψυχρού και Κασταµονίτσας, παίρνουν την καταγωγή τους, από τις αναφορές που εξιστορούνται παρακάτω, ιχνηλατώντας, τα βήµατα του βασιλιά Μίνωα. Αποκαλύπτουν παράλληλα, διαδροµές υψηλού φυσικού κάλλους, που το φυσικό διαπλέκεται µε το µεταφυσικό και αναβιώνουν εθιµικά στοιχεία της παράδοσης, όπως το ρίξιµο της πέτρας, στου Τσούλη το µνήµα.
Η εκκίνηση των ενδιαφεροµένων ξεκινάει στις 07:30 π.µ. από τον Ναό Τιµίου Σταυρού, της αρχαίας Λύκτου. Το λεωφορείο του Δήµου Μινώα Πεδιάδας, θα βρίσκεται έξω από το Δηµαρχείο Καστελλίου στις 7.00π.µ. το πρωί της Κυριακής 13 Σεπτεµβρίου 2015 όπου και θα αναχωρήσει για τη Λύκτο. Δηλώστε συµµετοχή στα τηλέφωνα Καστέλλι : 28913 40115 Αρκαλοχώρι : 28913 40300, -335 Θραψανό : 28913 40400, 405
Ο µινωικός πολιτισµός, όπως τον αναδηµιούργησαν οι αρχαιολόγοι της σχολής του Evans, αλλά και όπως πιστοποιείται από την διασωθείσα εικονογραφία, µοιάζει πολύ µε µια Χρυσή Εποχή ενταγµένη σε µία παραδεισένια δοµή, που αντιλαµβάνονταν τον κόσµο, σαν ένα αδιάκοπο συνεχές. Αυτός ο µύθος της Χρυσής Εποχής είναι διαδεδοµένος ήδη από την αρχαιότητα µε τον Ησίοδο και παραπέµπει σε µια χρονική περίοδο, που ο άνθρωπος είχε πρόσβαση σ’ ένα θεϊκό κόσµο, στη γνώση και στην πληρότητα.
Σ’ αυτό το πλαίσιο, πλήθος αρχαίων συγγραφέων, αναφέρονται στην ιδανική πολιτεία των Κρητών, µε τους δίκαιους νόµους της, που ο βασιλιάς Μίνωας (σύµφωνα µε την πιο διαδεδοµένη θεωρεία και ερµηνεία), στις αρχές κάθε ενάτου χρόνου ή κάθε εκατοστό µήνα, Μίνως εννέωρος, ( βλ. Οδύσσεια, Τ 178-179 και Πλάτων, Μίνως 319 – 320), ξεκινούσε από την Κνωσό, διανύοντας µια µεγάλη διαδροµή µέχρι το ιερό σπήλαιο, για να συναντήσει τον πατέρα του ∆ία και να συζητήσει µαζί του, δια ζώσης.
Εκεί, µάθαινε για τα λάθη που είχαν γίνει και έπαιρνε τους καλύτερους νόµους για το µέλλον. Αυτή η ιερά πορεία, που διένυε ο Μίνωας για να επικοινωνήσει µε το Δία, σύµφωνα µε τις φιλολογικές πηγές, ξεκινούσε από την Κνωσό και µέσω της Λύκτου ή Λύττου, κατέληγε στο σταλαγµιτικό σπήλαιο του ∆ικταίου Άντρου (βλ. Όµηρος, ∆ιονύσιος Αλικαρνασσεύς, Απολλώνιος, Απολλόδωρος, κ.ά.), που βρισκόταν στο όρος ∆ίκτη, της οροσειράς Ίδη ή Ιδαία όρη της Κρήτης (= η σηµερινή οροσειρά του Ψηλορείτη, βλ. Στράβων, Γεωγραφικά). Ο Πλάτωνας, στην αναφορά που κάνει στους διαλόγους του, Νόµοι και Μίνως, για τη πορεία του Μίνωα, δεν κατονοµάζει τη τοποθεσία της Κρήτης, που βρίσκεται το σπήλαιο του ∆ιός, απλά περιγράφει το φυσικό κάλλος της διαδροµής.
Η µετακίνηση του ανθρώπου στο χώρο, µε σκοπό την αναζήτηση του θείου στοιχείου, είναι µια συνήθεια χιλιάδων ετών, γνωστή και µε τον όρο «ιεραποδηµίες» (Πάρτριτζ 2006). Έτσι οι άνθρωποι συχνά διέσχιζαν µεγάλες αποστάσεις, για να συµµετέχουν σε ιερές τελετουργίες, µε στόχο τη συνδέσµωση της κοινότητας, να αποθέσουν αναθήµατα σε χώρους λατρείας, για να αναβιώσουν προδιαγεγραµµένες διαδροµές, ιερών προσώπων, που έρχονταν σε επαφή µε τη θεότητα (επιφάνεια θεότητας) κ.ά. Στα πλαίσια αυτής της πολύτιµης πολιτισµικής κληρονοµιάς, που έχει ως στόχο την ανάδειξη του τόπου και του φυσικού πλούτου καθώς και της εναρµόνισης και συνύπαρξης του 2 ανθρώπου µε το φυσικό περιβάλλον, διοργανώνεται και φέτος η 8η Μινωϊκή Διαδροµή, την Κυριακή 13 Σεπτεµβρίου µε πορεία Λύκτος-Δκταίον Άντρον