ΕΝΑ ΚΑΡΑΦΑΚΙ ΤΣΙΚΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΒΡΗΚΕ ΠΑΡΕΑ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟΥΠΟΛΗ ΣΗΤΕΙΑΣ

Ηταν 2012 όταν επισκέφτηκα την Ερμούπολη Σητείας την αρχαία Ιτανο.

Ήταν χειμώνας και ήταν φυσικό η παραλία και η περιοχή να είναι άδεια μιάς και η προσέλευση του κόσμου στον αρχαιολογικό χώρο είναι εντονότερη το καλοκαίρι.

Αυτό όμως που μου έκανε εντύπωση και μου τράβηξε την προσοχή ήταν μια κατασκευή που υπήρχε και εξακολουθεί να υπάρχει μισό μέτρο απο την θάλασσα , και όταν λέω κατασκευή μην πάει το μυαλό σας σε καταπάτηση.

Ταξινομημένες πέτρες που με τον τρόπο που ενώθηκαν έγιναν παγκάκι, δίπλα σε ένα δέντρο που αγκαλιάζει το τραπέζι που βρίσκεται στην μέση και δημιουργεί σκιά και προστασία.

Αυτό όμως που μου γέννησε εικόνες και μου έφερε λέξεις στο στόμα μου ήταν τα αφημένα στον χειμώνα και λασπωμένα απο το νερά ποτηράκια της ρακής με το άδειο καραφάκι που έμειναν εκεί να θυμίζουν την τελευταία παρέα...

Φέτος ξαναπήγα καλοκαίρι και η παραλία με τα πεντακάθαρα νερά της ήταν γεμάτη, ο αρχαιολογικός χώρος είχε τουρίστες και το καραφάκι της ρακής ξανα υψώθηκε και το στην υγεία μας ξανά ακούστηκε..

Ετσι απλά πλησίασα τον κυρ Μιχάλη και χωρίς να τον ξέρω του είπα... κερνάς μια ρακή και αυτός μετα χαράς που απάντησε κάτσε,...

Η ρακή συνοδεύτηκε με τα καλούδια που οι Σητειακοό ξέρουν να παράγουν και να προφέρουν στους συνανθρώπους τους, οι ιστορίες διαδεχόταν η μία την άλλη και το παρεάκι στήθηκε και μεγάλωσε ακόμα και με τους τουρίστες που περνούσαν.