Οι βοηθητικοί χώροι, όπως κουζίνα, "αποχωρητήριο"και αποθήκη, ήταν συνέχεια με τα δωμάτια και συνήθως σκεπασμένα με τσίγκους αυλακωτούς ή πισσόχαρτο καρφωμένο και στερεωμένο με λεπτούς ξύλινους πήχεις. Σε κάποια σπίτια, το αποχωρητήριο ήταν έξω από το σπίτι. Το δάπεδο των υπόλοιπων εσωτερικών χώρων ήταν στρωμένο με πλακάκια, τσιμέντο (τσιμεντοκονία), αλλά και απλό χώμα πατημένο καλά. Τα δάπεδα αυτά το χειμώνα στρώνονταν με μάλλινα στρωσίδια ή κουρελούδες.
Αρκετοί άνθρωποι έχουν λανθασμένη άποψη για τους προγόνους τους που έζησαν κατά τη διάρκεια των «σκοτεινών αιώνων», όπως έμεινε γνωστός στην ιστορία ο Μεσαίωνας.
Για παράδειγμα, όπως αναφέρει δημοσίευμα στην ιστοσελίδα slate.com, δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι οι άνθρωποι εκείνη την εποχή συνήθιζαν να… πετούν έξω από τα παράθυρά τους στη μέση του δρόμου το «περιεχόμενο» των δοχείων που χρησιμοποιούσαν για να κάνουν την ανάγκη τους.
Για παράδειγμα, όπως αναφέρει δημοσίευμα στην ιστοσελίδα slate.com, δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι οι άνθρωποι εκείνη την εποχή συνήθιζαν να… πετούν έξω από τα παράθυρά τους στη μέση του δρόμου το «περιεχόμενο» των δοχείων που χρησιμοποιούσαν για να κάνουν την ανάγκη τους.
.JPG)
Φυσικά, η άποψη αυτή δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Οι άνθρωποι που έζησαν κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα είχαν την ίδια… ευαισθησία που έχουμε κι εμείς σήμερα σε ό,τι αφορά τις… όχι και τόσο «ευωδιαστές μυρωδιές» των ανθρώπινων περιττωμάτων.
Μπορεί να μην καταλάβαιναν ακριβώς πώς από τα ανθρώπινα περιττώματα μπορεί να μεταδοθεί μια ασθένεια, όμως ήξεραν ότι αυτό συμβαίνει, καθώς πίστευαν ότι αυτό έχει κάποια σχέση με τη δυσάρεστη μυρωδιά που ανέδιδαν.
Οι μεσαιωνικές πόλεις και κωμοπόλεις είχαν αρκετά διατάγματα και νόμους γύρω από τη διάθεση των αποβλήτων και τα αποχωρητήρια.
Οι άνθρωποι που έζησαν κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα είχαν την ίδια… ευαισθησία που έχουμε κι εμείς σήμερα σε ό,τι αφορά τις… όχι και τόσο «ευωδιαστές μυρωδιές» των ανθρώπινων περιττωμάτων.
Μπορεί να μην καταλάβαιναν ακριβώς πώς από τα ανθρώπινα περιττώματα μπορεί να μεταδοθεί μια ασθένεια, όμως ήξεραν ότι αυτό συμβαίνει, καθώς πίστευαν ότι αυτό έχει κάποια σχέση με τη δυσάρεστη μυρωδιά που ανέδιδαν.
Οι μεσαιωνικές πόλεις και κωμοπόλεις είχαν αρκετά διατάγματα και νόμους γύρω από τη διάθεση των αποβλήτων και τα αποχωρητήρια.
Τα μεγαλύτερα σπίτια είχαν κλειστά αποχωρητήρια που συνδέονταν με το κεντρικό κτίριο, ή πίσω από αυτό, το «περιεχόμενο» των οποίων άδειαζαν σε βαθείς βόθρους.
Τα μικρότερα σπίτια χρησιμοποιούσαν είτε ένα κουβά, είτε ένα μικρό σκαμνί επάνω από ένα δοχείο/λεκάνη, το οποίο άδειαζαν καθημερινά. Συνήθως μετέφεραν και άδειαζαν το «μυρωδάτο περιεχόμενο» σε κάποιο ρυάκι ή στο κοντινότερο ποτάμι.
Πήραμε λοιπόν εμείς οι πολιτισμένοι , οτι αποχωρητήριο υπήρχε και το βάλαμε στο σπίτι μας , δίπλα , δεξιά , αριστερά , πάνω απο το κεφάλι μας , κάτω απο το κεφάλι μας ........ και ζούμε με αυτό αρμονικό , τα διανθίσαμε και με μερικό αρωματικά σπρει και προχωράμε !!! Οι παραδοσιακοί ομως , διατηρούν τα αποχωρητήρια εξω , με τους βοθρους τους ...... και εκει θέλουν να παραμείνουν
ΑΛΙΕΥΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΑΠΟ http://pisostapalia.blogspot.gr/