Η μινωική έπαυλη Μακρύγιαλού

May 27, 2019, 3:00 am

≫ Next: Ο Φιλότεχνος Γερμανός Ρούντο Σβαρτς

≪ Previous: Ο Πύργος καλό χωριού στον δήμο Αγίου Νικολάου

Η θαυμάσια θέση, στην οποία βρίσκεται το χωριό του Μακρύ Γιαλού, τριαντατρία (33) νότια της Σητείας και πάνω στο Λυβικό πέλαγος, δεν ήταν δυνατό να αγνοηθεί από τους Μινωίτες, όπου άφησαν σημαντικά ίχνη κατοίκησης. Πρόκειται για μια μινωική έπαυλη που βρίσκεται στη θέση Πλακάκια του Μακρύ Γιαλού, δυτικά του σημερινού οικισμού, χρονολογείται στην ΥΜ Ιβ περίοδο (1480 - 1425 π.Χ.) και από αρχιτεκτονικής άποψης αποτελεί τη μικρογραφία ενός μινωικού ανακτόρου.

Η έπαυλη η οποία βρίσκεται πολύ κοντά σε ένα όρμο, όπου πιθανότατα στη μινωική περίοδο υπήρχε λιμάνι, έλεγχε την αγροτική παραγωγή της παράλιας πεδιάδας αλλά και τις ναυτικές επιχειρήσεις της νότιας ακτής.

Στο μέσο του κτηριακού συγκροτήματος εμφανίζεται η μεγάλη κεντρική αυλή γύρω από την οποία διαμορφώνονται οι υπόλοιποι χώροι με πλακόστρωτα δάπεδα και τοίχους επιστρωμένους με κονίαμα, ενώ υπάρχει και δυτική αυλή. Έχει ισχυρούς εξωτερικούς τοίχους, αυλές, πολλά δωμάτια, κατώφλια, πλακόστρωτα δάπεδα και χώρους που ίσως λατρευόταν το ιερό δένδρο. Στη βόρεια και βορειοανατολική πλευρά της κεντρικής αυλής υπάρχει πεσσοστοιχία από έξι και πέντε πεσσούς αντίστοιχα, από τους οποίους σώζονται μόνο οι βάσεις και ορίζουν τη θέση ενός κτιστού βωμού που εντοπίστηκε στα βόρεια της αυλής. Η κύρια είσοδος της έπαυλης ήταν προς τα βόρεια, υπήρχε όμως άλλη μια προς τα δυτικά. Η οροφή ήταν καλυμμένη με καλάμια και πηλό με τη μέθοδο που ήταν σε χρήση μέχρι πρόσφατα στην κρητική αγροτική αρχιτεκτονική. Η έπαυλη καταστράφηκε από πυρκαγιά.

Από τα κινητά ευρήματα τα πιο σημαντικά ήταν πήλινα και λίθινα αγγεία, ειδώλια και ένας σφραγιδόλιθος από στεατίτη με παράσταση ιερού πλοίου, μιας ιέρειας και ενός ιερού φοινικόδενδρου στη μέση. Η αρχιτεκτονική, ο μικρός αριθμός οικιακών χώρων και η σπουδαιότητα των ευρημάτων, όπως ο σφραγιδόλιθος που απεικονίζει ένα ιερό πλοίο, μαρτυρούν το θρησκευτικό χαρακτήρα της έπαυλης που δεν αποκλείεται να αποτελούσε σημαντικό θρησκευτικό κέντρο της γύρω περιοχής.

Διάφορα τυχαία ευρήματα ήλθαν κατά καιρούς στην επιφάνεια, αλλά συστηματικές ανασκαφές ξεκίνησαν το 1971 από τον τότε Έφορο Αρχαιοτήτων Κωστή Δαβάρα ο οποίος στη θέση Πλακάκια, στα βορειοδυτικά του συνοικισμού, εντόπισε την ύπαρξη μιας σημαντικής μινωϊκής αγροικίας της Υστερομινωικής Εποχής. Οι έρευνες ολοκληρώθηκαν το 1977 και απόδειξαν ότι η αγρέπαυλη καταστράφηκε από φωτιά.

Συντάκτης
Χρ. Σοφιανού, αρχαιολόγος
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ

↧

Ο Φιλότεχνος Γερμανός Ρούντο Σβαρτς

May 27, 2019, 4:00 am

≫ Next: Κατάστημα υφασμάτων Γίετης απο τα τέλη της δεκαετίας του 1960

≪ Previous: Η μινωική έπαυλη Μακρύγιαλού

Βρέθηκε στη Μεγαλόνησο το 1943 ως στρατιώτης της Βέρμαχτ, στη δίνη ενός ζοφερού πολέμου. Αυτός ο στρατιώτης της Βέρμαχτ φόρεσε τη στολή, τον αετό και το πηλήκιο, αλλά το όπλο του δεν εκπυρσοκρότησε ποτέ. Ο Γερμανός Ρούντο Σβαρτς προτίμησε να αφήσει το πινέλο, το μολύβι και το πενάκι του να «μιλήσουν». Στο διάστημα του περίπου ενάμισι έτους που παρέμεινε στην Κρήτη λειτούργησε μόνο ως καλλιτέχνης.

Σχεδιάζοντας, φωτογραφίζοντας και ζωγραφίζοντας χωρίς να παίρνει ανάσα, ο Ρούντο Σβαρτς μάς άφησε πολύτιμες μαρτυρίες για έναν τόπο που τον σαγήνευσε και ελάχιστες πληροφορίες για έναν πόλεμο τον οποίο ο ίδιος αποστράφηκε. Υστερα από συνεννόηση με τους γιους του καλλιτέχνη, το φωτογραφικό αρχείο, το κρητικό ημερολόγιο και έργα του Σβαρτς που ανακαλούν την παράδοση των περιηγητών των προηγούμενων αιώνων επέστρεψαν στον τόπο που τα ενέπνευσε. Η έκθεση «Ρούντο Σβαρτς, Κρήτη 1943. Ενας ζωγράφος με τη στολή της Βέρμαχτ» εγκαινιάστηκε την Τετάρτη 12 Μαΐου στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης και θα διαρκέσει ως τις αρχές Νοεμβρίου.

Ο 37χρονος Ρούντο Σβαρτς έμεινε στη Μεγαλόνησο από τον Ιανουάριο του 1943

Την έκθεση επιμελήθηκαν η Κλαίρη Μιτσοτάκη, μέλος του ΔΣ της ΕΚΙΜ, η Εύα Γραμματικάκη, διευθύντρια του Ιστορικού Μουσείου Κρήτης, και ο Κωστής Μαμαλάκης, επιμελητής του Μουσείου. ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΤΕ
η Ιστορικό Μουσείο Κρήτης, Οίκος Α. & Μ. Καλοκαιρινού, Σοφοκλή Βενιζέλου 27 και Λυσιμάχου Καλοκαιρινού 7, Ηράκλειο, Κρήτη, τηλ. 2810 283219, 288708.
Περισσότερες πληροφορίες στο www.historical-museum.gr.
«Ζωγραφίζοντας θέλησε να ξεφύγει από τον πόλεμο»
Μεσαρά, Μαλεβίζι, Ηράκλειο, Πεδιάδα, Δυτικό Λασίθι. Οδοιπορώντας την Κρήτη ο Σβαρτς αποτύπωσε και κατέγραψε εικόνες με ενδιαφέρον ερασιτέχνη αρχαιολόγου, λαογράφου και φυσιοδίφη. «Ηταν ένας άνθρωπος που δεν πολέμησε. Δεν ήταν καθεστωτικός,δεν ήταν ναζί» μας λέει ο πρόεδρος του ΔΣ του Ιστορικού Μουσείου Κρήτης (και πρόεδρος της Εταιρείας Κρητικών Ιστορικών Μελετών, στο οποίο υπάγεται) κ. Αλέξης Καλοκαιρινός. «Βρέθηκε στον ζόφο ενός πολέμου από τον οποίο προσπάθησε να ξεφύγει με αυτόν τον τρόπο. Οι αναφορές του στον πόλεμο που μαίνεται είναι τόσο υπαινικτικές και τόσο λίγες ώστε ο επισκέπτης της έκθεσης να αναρωτηθεί:Πώς βρέθηκε στη δίνη αυτού του πολέμου και δεν κατάλαβε τίποτε;Η απάντηση νομίζω πως είναι ότι επειδή ακριβώς δεν συμμετείχε με τη φυσική του υπόσταση επέλεξε να ξεφύγει με τη ζωγραφική».

πηγη - αναπαραγωγη...http://www.styx.grως τον Ιούνιο του 1944 που επέστρεψε στη Γερμανία. Αργότερα τον συναντάμε αιχμάλωτο πολέμου στην πόλη Ούζιτσε στη Γιουγκοσλαβία, ενώ μετά την αιχμαλωσία επέστρεψε στο Βαϊνχάιμ, όπου εξακολούθησε να εργάζεται ως ζωγράφος. Εκθέσεις παρουσίασε σε διάφορες πόλεις της Γερμανίας. Πέθανε το 1982 σε ηλικία 76 ετών.
Τον Οκτώβριο του 2008 η Εταιρεία Κρητικών Ιστορικών Μελετών έγινε αποδέκτης μιας γενναιόδωρης παραχώρησης. Οι δύο γιοι του γερμανού ζωγράφου Ρούντο Σβαρτς δώρισαν στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης ένα τμήμα του αρχείου και των έργων του πατέρα τους. Το κρητικό Αρχείο Ρούντο Σβαρτς περιλαμβάνει 18 ελαιογραφίες και πορτρέτα με μολύβι ή κάρβουνο, ένα φωτογραφικό άλμπουμ με περίπου 460 φωτογραφίες και ένα ημερολόγιο 388 σελίδων στο οποίο καταγράφεται η περιήγησή του κυρίως στον Νομό Ηρακλείου και στο βορειοδυτικό τμήμα του Νομού Λασιθίου με ένθετα λεπτομερή σχέδια.

↧

Κατάστημα υφασμάτων Γίετης απο τα τέλη της δεκαετίας του 1960

May 27, 2019, 5:00 am

≫ Next: Τα 9 βουνά που αγκαλιάζουν το Οροπέδιο Λασιθίου

≪ Previous: Ο Φιλότεχνος Γερμανός Ρούντο Σβαρτς

Με "παλιό σκονισμένο πολυσέλιδο βιβλίο", που σε προκαλεί να το ανοίξεις και να το διαβάσεις λέξη-λέξη, θα μπορούσε κάποιος να παρομοιάσει την οικογένεια του πασίγνωστου εμπόρου Μηνά Γιέτη. Με έναν μοναδικό τρόπο που τον χαρακτήριζε πάντοτε, ο παλιός πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Ηρακλείου και για πολλά χρόνια συνταξιούχος έμπορος δέχτηκε χθες και "άνοιξε το βιβλίο της οικογένειάς του", για την ενημέρωση της κοινής γνώμης, μιλώντας για το παλιό Ηράκλειο.

Την κεντρική αγορά της πόλης σε περασμένες δεκαετίες. Από τις "σελίδες"για τις καλές εποχές, τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν στη συνέχεια, μέχρι και τη σημερινή "νεκρή"κατάσταση, εκφράζοντας τις προσωπικές του ελπίδες για το "αύριο"όχι μόνο του εμπορικού κόσμου, αλλά γενικότερα των Ελλήνων, στους οποίους δεν έπαψε ποτέ να "επενδύει", πιστεύοντας στην ικανότητα που έχουν «να βγαίνουν πάντα νικητές από την κάθε κρίση»!

Οι πιο "λαμπρές"σελίδες του μεταπολεμικού Ηρακλείου, στον τομέα του εμπορίου, γράφτηκαν, όπως μας είπε ο κ. Γιέτης, από τα τέλη της δεκαετίας του '60 μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του '70. Αλλά και η δεκαετία του '80, τουλάχιστον μέχρι τα μέσα αυτής, πήγε καλά. Ο κόσμος ψώνιζε, οι έμποροι έκαναν χρυσές δουλειές τόσο στα υφάσματα, όπου πατροπαράδοτα δραστηριοποιούνταν η οικογένεια Γιέτη, όσο και σε όλα τα είδη που κυκλοφορούσαν στην αγορά. Η σταδιακή κατρακύλα αρχίζει μετά τα μέσα της δεκαετίας του '80 και ειδικά από τις αρχές της δεκαετίας του '90, οπότε και φάνηκε πως υπήρχε μια κατάσταση που θα χειροτέρευε διαρκώς...

Στη Μικρασία

Ο Μηνάς Γιέτης αρχίζει την ιστορία "ταξιδεύοντάς"μας πάρα πολύ πίσω... «Εγώ παρέλαβα την επιχείρηση από τον πατέρα μου το 1963. Αλλά δε μιλάμε για το κτήριο που έχουμε τώρα. Ήταν ένα άλλο μαγαζί πολύ μικρότερο, μόλις 12 τετραγωνικών, πάλι στην Καλοκαιρινού και συγκεκριμένα ακριβώς απέναντι από το σημερινό μαγαζί».

Το παλιότερο μαγαζί Γιέτη στο Ηράκλειο είχε φτιαχτεί μετά το 1935, όταν ο πρόσφυγας πατέρας του Μηνά γνώρισε τη μάνα του και την παντρεύτηκε. Μέχρι τότε εργαζόταν σε έναν ξάδελφό του, τον Κωνσταντινίδη, του οποίου το μαγαζί ήταν πάλι στη λεωφόρο Καλοκαιρινού.

«Το υφασματάδικο Κωνσταντινίδη είχε δημιουργηθεί από το 1926. Μετά από τη Μικρασιατική Καταστροφή, όταν ο πατέρας μου μαζί με τα ξαδέλφια του ήλθαν στο Ηράκλειο και θυμήθηκαν τη δουλειά που ήξεραν στη Μικρά Ασία. Ήταν υφασματάδες στην Αττάλεια της Μικράς Ασίας, σε ένα μαγαζί που πήγα εγώ το 2000 και το βρήκα. Γκρεμισμένο βέβαια, στην παλιά αγορά μέσα. Οι τοίχοι υπήρχαν. Και η πόρτα υπήρχε, σιδερένια, και είχε απ'έξω και το μονόγραμμα Α.Κ., Αλέξανδρος Κωνσταντινίδης, που ήταν ο ένας εκ των εξαδέλφων του πατέρα μου, και είχε πάνω και την ημερομηνία 1888. Από το 1888 είχαν φτιάξει αυτό το μαγαζί στην Αττάλεια. Η συγκίνηση ήταν μεγάλη.

Βρήκα και το σπίτι του πατέρα μου. Και αυτό γκρεμισμένο. Μάλιστα ο πατέρας μου δεν ήθελε ποτέ να ξαναγυρίσει πίσω. Διότι, μου λέει, "εγώ άμα πάω να δω το μαγαζί και το σπίτι γκρεμισμένα, θα με πιάσει η καρδιά μου και θ'απομείνω εκεί. Λοιπόν καλύτερα άσε να θυμάμαι τις καλές μέρες που περάσαμε στον τόπο μας"»!..

Ο πατέρας του Μηνά Γιέτη πρώτα πήγε για λίγα χρόνια στην Αθήνα και στη συνέχεια κατέβηκε από Αθήνα εδώ για να δουλέψει ως υπάλληλος στο μαγαζί του Κωνσταντινίδη. Το 1937, που παντρεύτηκε, δημιούργησε το δικό του υφασματάδικο.

Το 1961-1962 ο Μηνάς απολύεται από το στρατό. «Τότε πήρα την απόφασή μου να συνεχίσω το εμπόριο. Γιατί φαίνεται ήταν στο αίμα μου. Και τότε λέω στον πατέρα μου ότι σε αυτό το μικρό μαγαζάκι δε θα κάτσω. Θέλω να πάω σε ένα πιο μεγάλο, γιατί μου φαίνεται στενάχωρα. Τότε μου λέει ο πατέρας μου "κάτσε εδώ διότι εδώ βγάζουμε καλό μεροκάματο. Και δεν είναι ανάγκη να τρέχουμε στα μεγαλύτερα μαγαζιά, με μεγαλύτερα έξοδα". Αλλά εγώ, ως νέος, δε χαμπάριαζα από τέτοια. Βρήκα το απέναντι μαγαζί περίπου 50 τ.μ. Ήταν το μαγαζί του Μυλωνάκη, που πουλούσε τα καπέλα. Και αυτό νοίκιασα τότε, το οποίο το κράτησα μέχρι το 1968. Μετά το 1968 έφυγα και πήγα εκεί που είναι σήμερα ο γιος μου και έχει τα έτοιμα ανδρικά ρούχα και παπούτσια. Και αυτό το μαγαζί από το '69 μέχρι τώρα τα κρατάμε και το δουλεύουμε από τον πατέρα στο γιο, και είναι η τέταρτη γενιά τώρα ο γιος μου μέσα από την οικογένειά μας. Τώρα η κόρη μου ακολούθησε και αυτή το εμπόριο του υφάσματος, στην πλατεία της Αγίας Αικατερίνης».

Ο κύριος Μηνάς κάποιες ώρες της ημέρας πηγαίνει στον κόρη του και τη βοηθάει. Όπως μας εξηγεί, δεν ξέρει καθόλου από έτοιμα ρούχα και παπούτσια. Έτσι μόνο στο μαγαζί με τα υφάσματα μπορεί να βοηθήσει, όπως έκανε για πάνω από 65 χρόνια, γράφοντας τη δική του ιστορία στο χώρο του υφάσματος, στην αγορά του Ηρακλείου.

"Χρυσές"δεκαετίες

«Οι αγορές στο Ηράκλειο δεν ήταν όπως είναι τώρα, που έχουμε Καλοκαιρινού, Αβέρωφ, Ίδης κ.λπ. και είναι πολλά τα μαγαζιά. Τότε η αγορά ήταν η Καλοκαιρινού, άντε να ήταν μερικά μαγαζιά στην οδό του Αγίου Μηνά. Άντε να ήταν μερικά στην Αβέρωφ και κάποια στην Έβανς. Αλλά η καρδιά της αγοράς του Ηρακλείου ήταν πάντα η Καλοκαιρινού», λέει ο Μηνάς Γιέτης. Και θυμάται πως ειδικά το κομμάτι από το Μεϊντάνι μέχρι την Αγίου Μηνά ήταν το καλύτερο της αγοράς.

Από το ύψος της Αγίου Μηνά και πάνω, δηλαδή στο κομμάτι αυτό την Καλοκαιρινού μέχρι τη Χανιώπορτα, υπήρχαν λιγότερα εμπορικά καταστήματα και περισσότερα μανάβικα.

Για να μας δώσει να καταλάβουμε πόσο "χρυσές"ήταν οι εποχές εκείνες, ο κ. Γιέτης λέει: «Όταν το 1968 μεταφερθήκαμε στο μαγαζί που έχουμε μέχρι σήμερα, το ενοίκιο αυτού του μαγαζιού ήταν το μεγαλύτερο του Ηρακλείου. Τότε έδινα το μήνα 11.000 δραχμές. Ήταν πολλά λεφτά για την εποχή εκείνη. Φανταστείτε ότι για να αγοράσεις ένα διαμέρισμα 60-70 τετραγωνικών έδινες τότε από 180.000 έως 200.000 δραχμές. Όταν δίνεις, συνεπώς, 11.000 δραχμές το μήνα, καταλαβαίνετε ότι με τα ενοίκια αυτά σε δύο χρόνια το διαμέρισμα θα το είχες αγοράσει»!

Στο σημείο αυτό μας λέει ότι «η Καλοκαιρινού ήταν το διαμάντι του Ηρακλείου. Διότι ο κόσμος τότε ψώνιζε. Διότι τότε δεν υπήρχε η πληθώρα των μαγαζιών στην περιφέρεια. Δηλαδή τα χωριά και οι γύρω δήμοι του Ηρακλείου δεν είχαν μαγαζιά. Όλοι κατέβαιναν στο Ηράκλειο».

Αντίστροφη μέτρηση

Ρωτήσαμε τον Μηνά Γιέτη για την αντίστροφη μέτρηση του εμπορίου στο Ηράκλειο. Και όπως λέει «από το 1980 μέχρι και το '86-'87 είχε κίνηση η αγορά. Από το 1987 έως το 1990 είχαμε και μια διαφοροποίηση της αγοράς ως προς το είδος. Τότε άρχισαν να δημιουργούνται πολλές μονάδες με έτοιμο ένδυμα. Και υπήρχε πρόβλημα στα υφασματάδικα σε σχέση με μαγαζιά που έγιναν ετοιματζίδικα. Και κάποιοι από τους συναδέλφους που είχαν υφάσματα το γύρισαν στο έτοιμο».

Ακόμα τότε η αγορά του Ηρακλείου "δούλευε"πολλά ελληνικά υφάσματα, αλλά "δούλευε"και ξένα. «Δε μιλάμε βέβαια για τα ξένα της σημερινής ποιότητας. Τότε τα ξένα ήταν καλά υφάσματα γιατί ήταν από Ιταλία, από Αγγλία, από Γερμανία και παραμένουν καλά υφάσματα. Αλλά είχαμε κι εμείς καλές βιομηχανίες υφασμάτων».

Κι όμως, πράγματι. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '80 η Ελλάδα είχε ακόμη πολλές δικές της βιομηχανίες και βιοτεχνίες υφασμάτων και ρούχων. «Ήταν άριστες και στα ανδρικά και στα γυναικεία. Και είχαμε και μεγάλες βιομηχανίες σε σχέση με το μέγεθος της Ελλάδας, σε ό,τι αφορά τα κασμίρια, τα οποία τα εξάγαμε στο εξωτερικό, και από την άλλη μεριά είχαμε και πολλά εργοστάσια υφαντουργίας, που ως γνωστόν έκλεισαν»!

Ο κ. Γιέτης πιστεύει ότι από τότε και μετά ο κόσμος άρχισε να μην ενδιαφέρεται για την ποιότητα, αλλά μόνο για την εμφάνιση ενός ρούχου και την οικονομική του τιμή. Πλέον δεν υπάρχουν ελληνικές βιομηχανίες. Και κάποιες βιοτεχνίες που έχουν απομείνει χρησιμοποιούν υφάσματα από το εξωτερικό, όπως από την Κίνα κυρίως, φτιάχνοντας όμως καλά προϊόντα, που πωλούνται και σε ακριβότερες τιμές, από τα άλλα προϊόντα που μας έρχονται από το εξωτερικό.

Η κρίση

Ο ίδιος ήταν πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Ηρακλείου μες στη δεκαετία του '90. «Η αγορά στη δεκαετία αυτή μέχρι και τις επόμενες δεκαετίες γνώρισε τη μεγάλη κρίση. Σαν μπήκε η δεκαετία του '90 φάνηκαν τα πρώτα σημάδια. Ότι κάτι δεν πάει καλά και κάπου τα πράγματα πρέπει να ελεγχθούν. Αυτή τη δεκαετία φάνηκαν οι πραγματικοί έμποροι, ειδικά σε ό,τι αφορά το Ηράκλειο. Μέσα στις δεκαετίες από το '90 μέχρι το 2000 αυτές οι επιχειρήσεις που επιβίωσαν, που αναπτύχθηκαν, που μπόρεσαν και κρατήθηκαν στην αγορά ήταν οι επιχειρήσεις που από τα παλιά τα χρόνια είχαν γερές βάσεις».

ΧΑΜΟΣ ΚΑΘΕ ΟΚΤΩΒΡΙΟ

Η σταφίδα "έτρεφε"την αγορά

Και να πώς αλλάζουν οι εποχές. «Εγώ θυμάμαι Οκτώβρη μήνα, μετά το μάζεμα της σταφίδας», λέει χαρακτηριστικά ο κ. Γιέτης, «και γινόταν ο χαμός. Να έχουμε τρεις υπαλλήλους και μαζί με εμένα και τον πατέρα μου να είμαστε πέντε και κάποια εποχή πήραμε και τρίτο υπάλληλο και να μην προλαβαίνουμε. Κλείναμε το μεσημέρι το μαγαζί και αφήναμε τα υφάσματα στα τόπια αδίπλωτα για να πάμε να φάμε κάτι και να γυρίσουμε να τα μαζέψουμε να ανοίξουμε το απόγευμα. Η δουλειά ήταν αρκετά καλή. Και γι'αυτό έγιναν όσα έγιναν στο Ηράκλειο. Και αν θα κρίνω και από συναδέλφους μου στην Καλοκαιρινού, άλλοι επένδυσαν στο εμπόριο, άλλοι επένδυσαν στα ξενοδοχεία, άλλοι επένδυσαν στα σπίτια, άλλοι επένδυσαν πιθανώς σε αγροτικές περιουσίες και πάει λέγοντας. Τα χρήματα έρχονταν. Η αγορά δούλευε. Ο κόσμος δούλευε»...

Ο κ. Γιέτης τονίζει επίσης ότι η σταφίδα ήταν ένα εξαιρετικά χρυσοφόρο προϊόν, κάτι που είχε φανεί έντονα στην αγορά του Ηρακλείου και στη γενικότερη οικονομική ανάπτυξη της Κρήτης. «Δεν είναι καθόλου τυχαίο», όπως λέει, «ότι είχαμε 9 σταφιδεργοστάσια. Σε αυτά τα εργοστάσια δούλευε όλος ο εργατικός κόσμος του Ηρακλείου. Και όταν πολύ παλιά καταργήθηκε το δικαίωμα να κρατάμε ανοιχτά τα καταστήματα το απόγευμα του Σαββάτου, η αντίδρασή μας ήταν ότι δεν πρέπει να εφαρμοστεί αυτή η απόφαση, γιατί όλοι οι εργαζόμενοι έρχονταν το Σάββατο και μας έδιναν λεφτά. Γιατί; Γιατί ψώνιζαν. Οι εργαζόμενοι ψώνιζαν με δόσεις τότε. Θυμάμαι τον πατέρα μου με το τεφτεράκι»...

Στο ερώτημά μας τι είδους πελάτες ήταν οι σταφιδοπαραγωγοί, ο κ. Γιέτης λέει κουνώντας το κεφάλι: «Οι σταφιδοπαραγωγοί πλήρωναν κατευθείαν. Μετρητοίς. Πήγαιναν τις σταφίδες. Τις παρέδιδαν. Έπαιρναν τα λεφτά. Και βγαίνανε στην αγορά. "Κόψε κι εκείνο", "δώσε και τούτο", "κόψε και το άλλο"και πάει λέγοντας. Ωραία πράγματα. Πάνε αυτά».

Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, όπως μας λέει χαρακτηριστικά, ότι «ο νομός Ηρακλείου κάποτε έβγαζε 100.000 τόνους σταφίδα. Αυτά ήταν λεφτά. Και μόλις την παρέδιδαν, έπαιρναν και το χρήμα. Αλλά και με το λάδι υπήρχε χρήμα. Οι περιοχές του λαδιού, Μεσαρά και Βιάννος, είχαν και αυτές έντονη παρουσία. Και ήταν περίπου οι ίδιες εποχές που κατέβαινε ο κόσμος στα μαγαζιά του Ηρακλείου».

Βέβαια, όπως εξηγεί ο συνταξιούχους σήμερα έμπορος του Ηρακλείου, «τότε δεν υπήρχαν τα πολλά έτοιμα ρούχα. Και γι'αυτό μόνο στο Ηράκλειο είχαμε γύρω στα 28 υφασματάδικα. Στην Καλοκαιρινού 7, στη 1866 άλλα τρία και είχαμε και στην Αβέρωφ. Βέβαια, δεν ήταν όλα μεγάλα μαγαζιά. Ήταν και μικρά μαγαζιά. Άλλα είχαν λαϊκά είδη, άλλα είχαν πιο καλά. Θυμάμαι χρονιές που ήταν ανεπανάληπτες»...

Σύμφωνα με όσα θυμάται ο Μηνάς Γιέτης, «οι πιο καλές χρονιές ήταν από το 1969 μέχρι και το 1977-1978, που κυκλοφορούσε χρήμα. Θυμάμαι ότι γίνονταν πολλοί χοροί στο Ηράκλειο τις Απόκριες και έρχονταν οι γυναίκες και έπαιρναν υφάσματα για να ράψουν ρούχα να πάνε στο χορό. Και γινόταν τζίρος καλός στα μαγαζιά. Και δούλευαν όλα τα μαγαζιά».

ΠΗΓΗ

↧

Τα 9 βουνά που αγκαλιάζουν το Οροπέδιο Λασιθίου

May 27, 2019, 6:30 am

≫ Next: Νέα Κινηματογραφική εβδομάδα στο cine Μινώα στη Σητεία

≪ Previous: Κατάστημα υφασμάτων Γίετης απο τα τέλη της δεκαετίας του 1960

Το σχήμα του οροπεδίου Λασιθίου είναι στενόμακρο, από την Ανατολή προς τη Δύση, σε μήκος 10 χιλιομέτρων και πλάτος 4-5 χιλιομέτρων. Στην ανατολική πλευρά υψώνεται ως νησίδα μέσα στην πεδιάδα ένας λόφος, η Κεφάλα, και χωρίζει το οροπέδιο σε δυο μέρη. Το ανατολικό δεν έχει υπόγεια νερά, ενώ το δυτικό, που είναι σε έκταση πολύ μεγαλύτερο, έχει άφθονα υπόγεια νερά σε βάθος 8-16-18 μ., ανάλογα με τη θέση. Έχει μέσο όρο υψομέτρου τα 840 μέτρα.

Τα όρη που το περιβάλλουν ΤΟ ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΛΑΣΙΘΙΟΥ είναι τα εξής.

Νοτιοανατολικά βρίσκεται ο κύριος όγκος της υψηλότερης κορυφής Σπαθί που βρίσκεται στα 2.148 μέτρα

Ανατολικά βρίσκεται η Τζίβη ή Αλόιδα στα 1.664 μέτρα

Από το βορρά έχουμε τη Σελένα στα 1.559 μέτρα

Βορειοδυτικά το Λουλουδάκι που είναι στα 1.163 μέτρα

Δυτικά βρίσκεται η Σκλόκα που είναι στα 1.298 μέτρα

Δυτικά και ο Αφέντης στα 1.578

Από το νότο έχουμε το Σαρακηνό που φτάνει στα 1.580 μέτρα,

Το Βιργιωμένο στα 1.414 .

Και τέλος τη Μαγερεύτρα που έχει υψόμετρο 1.462 μέτρα.

↧

Νέα Κινηματογραφική εβδομάδα στο cine Μινώα στη Σητεία

May 27, 2019, 6:30 am

≫ Next: Δήλωση Κώστα Μαμουλάκη για το αποτέλεσμα των εκλογών

≪ Previous: Τα 9 βουνά που αγκαλιάζουν το Οροπέδιο Λασιθίου

CINE ΜΙΝΩΑ

Αλ. Παπαναστασίου 18

Πληροφορίες για όλο το πρόγραμμα και τις ώρες προβολών στο 28430 25150

και στο www.victoria-cinema.gr

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ 30/5/2019 – 5/6/2019

ΓΚΟΤΖΙΛΑ ΙΙ: Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΤΕΡΑΤΩΝ - GODZILLA II: KING OF THE MONSTERS

Κατηγορία : Περιπέτεια Φαντασίας

Σκηνοθεσία : Μάικλ Ντάουερτι

Πρωταγωνιστούν: Βέρα Φαρμίγκα, Κεν Γουατανάμπι, Σάλι Χόκινς, Κάιλ Τσάντλερ, Μίλι Μπόμπι Μπράουν, Μπράντλεϊ Γουίτφορντ, Τόμας Μίντλντιτς, Τσαρλς Ντανς, Ο’ Σι Τζάκσον Τζούνιορ, Αίσα Χιντς, Ζανγκ Ζιγί

2D: Πέμπτη, Δευτέρα, Τρίτη & Τετάρτη στις 21:30 - Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή στις 19:50 & 22:15

Στο ΓΚΟΤΖΙΛΑ ΙΙ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΤΕΡΑΤΩΝ παρακολουθούμε τις προσπάθειες της Monarch, μιας κρυφής ζωολογικής ομάδας που παρακολουθεί από κοντά την εξέλιξη και τη δράση μυθικών πλασμάτων που ζουν στο βυθό της θάλασσας. Ανάμεσα σε αυτά, είναι ο Godzilla που θα επιστρατευτεί και πάλι υπέρ της ανθρωπότητας, καθώς θα αντιμετωπίσει τέρατα όπως τους Mothra, Rodan αλλά και την απόλυτη νέμεσή του, τον τρικέφαλο βασιλιά Ghidorah. Οι μάχες του θα παίξουν θεμελιώδη ρόλο στην ισορροπία του πλανήτη και το μέλλον της ανθρώπινης ύπαρξης.

AΛΑΝΤΙΝ - ALADDIN

Κατηγορία : Φαντασίας

Σκηνοθεσία : Γκάι Ρίτσι

Πρωταγωνιστούν: Ναόμι Σκοτ, Γουίλ Σμιθ, Άλαν Τούντικ, Μένα Μασούντ, Νασίμ Πεντράντ,

2D: Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή στις 17:30

Η καινούργια εντυπωσιακή live-action μεταφορά από ένα κλασσικό παραμύθι της Disney, είναι αυτή τη φορά ο «ΑΛΑΝΤΙΝ», που ακολουθεί την ιστορία του γοητευτικού αλητάκου του δρόμου Aladdin (Mena Massoud), της θαρραλέας και αποφασιστικής Jasmine (Naomi Scott) και του Genie (Will Smith) που μπορεί να είναι και εκείνο που θα ξεκλειδώσει το μέλλον τους.

STAND UP COMEDY: Εκείνος & εΚΕΙΝΟΣ - Αντώνης Κρόμπας & Λευτέρης Ελευθερίου

O Λευτέρης Ελευθερίου και ο Αντώνης Κρόμπας είναι «Εκείνος κι εΚΕΙΝΟΣ» και έρχονται στην πόλη μας για 2η φορά και στο Cine Μίνωα, μετά την sold out παράστακση τους πριν από δύο μήνες, για μία ακόμη...ΜΟΝΑΔΙΚΗ παράσταση γέλιου!

Πέμπτη 6 Ιουνίου στις 21:30 - Προπώληση εισιτηρίων από τα ταμεία του κινηματογράφου!

Γενική είσοδος: 10 ευρώ, Τηλέφωνο Πληροφοριών: 28430 25150

↧

Δήλωση Κώστα Μαμουλάκη για το αποτέλεσμα των εκλογών

May 27, 2019, 6:31 am

≫ Next: Μήνυμα νίκης σχετικά με την έκβαση του εκλογικού αποτελέσματος στο Μαλεβίζι απηύθυνε ο Μενέλαος Μποκέας

≪ Previous: Νέα Κινηματογραφική εβδομάδα στο cine Μινώα στη Σητεία

Οι πολίτες του Μαλεβιζίου μίλησαν και το μήνυμα τους είναι ισχυρό: Επιζητούν τη συνεργασία, την ενότητα, την συνέχιση της αναπτυξιακής προοπτικής του Μαλεβιζίου. Τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου και συνεχίζουμε για την επόμενη Κυριακή!

↧

Μήνυμα νίκης σχετικά με την έκβαση του εκλογικού αποτελέσματος στο Μαλεβίζι απηύθυνε ο Μενέλαος Μποκέας

May 27, 2019, 6:32 am

≫ Next: Οι έδρες στο δημοτικό συμβούλιο Ηρακλείου σε ποσοστό ενσωμάτωσης 98%

≪ Previous: Δήλωση Κώστα Μαμουλάκη για το αποτέλεσμα των εκλογών

Μήνυμα νίκης σχετικά με την έκβαση του εκλογικού αποτελέσματος στο Μαλεβίζι απηύθυνε ο υποψήφιος Δήμαρχος Μαλεβιζίου και επικεφαλής της παράταξης «Το Μαλεβίζι μπορεί!», Μενέλαος Μποκέας, αναφέροντας:

«Οι εκλογές αποτελούν τη μεγάλη γιορτή της Δημοκρατίας. Θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδιάς όλους τους συντοπίτες μου Μαλεβιζιώτες για την αμέριστη αγάπη τους και τη συγκινητική τους στήριξη. Μας τιμούν.

Το μήνυμά τους είναι ξεκάθαρο: το Μαλεβίζι θέλει να αλλάξει σελίδα και θέλει να πορευτεί στο μέλλον με νέα Δημοτική Αρχή. Αυτό θα επιβεβαιωθεί την ερχόμενη Κυριακή.

Θέλω, επίσης, να ευχαριστήσω θερμά τους συνεργάτες μου, υποψηφίους δημοτικούς και κοινοτικούς συμβούλους για το ήθος, την ακεραιότητα και τον όμορφο αγώνα μας.

Συνεχίζουμε»!

↧

Οι έδρες στο δημοτικό συμβούλιο Ηρακλείου σε ποσοστό ενσωμάτωσης 98%

May 27, 2019, 7:24 am

≫ Next: Διασχίζοντας το Οροπέδιο Λιμνάκαρο

≪ Previous: Μήνυμα νίκης σχετικά με την έκβαση του εκλογικού αποτελέσματος στο Μαλεβίζι απηύθυνε ο Μενέλαος Μποκέας

Αν και νωρίς ακόμα καθώς η σταυροδοσία είναι στην αρχή της καταμέτρησης, τα αποτελέσματα δείχνουν μία πρώτη εικόνα για την κατάσταση που διαμορφώνεται για τις πρωτιές.

Στο δημοτικό συμβούλιο, οι έδρες είναι 49 και η κατανομή θα γίνει ως εξής:

Ο Γιάννης Κουράκης εκλέγει 18 συμβούλους, ο Βασίλης Λαμπρινός 12, ο Ηλίας Λυγερός 6, ο Γιώργος Σισαμάκης 4, από δύο οι συνδυασμοί του Δημήτρη Βρύσαλη, του Ευριπίδη Κουκιαδάκη, του Πέτρου Ινιωτάκη και της Βαγγελιώς Σχοιναράκη ενώ εκλέγεται και ο Μανώλης Βασιλάκης.

Σε ποσοστό ενσωμάτωσης 978% (ώρα 16.30) ο Γιάννης Κουράκης προηγείται με 36,5% έναντι 24,3% τοιυ Βασίλη Λαμπρινού.

Ηράκλειο 3.7.5 (ΚΟΥΡΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ)

Σε ποσοστό ενσωμάτωσης 97,72% (ώρα 21.00) ο Γιάννης Κουράκης προηγείται με 36,5% έναντι 24,3% τοιυ Βασίλη Λαμπρινού.

Ηράκλειο 3.7.5 (ΚΟΥΡΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ)