Quantcast
Channel: Κρήτη πόλεις και χωριά
Viewing all 43316 articles
Browse latest View live
↧

Ο ιερός ναός του Αγίου Αλεξάνδρου στο χωριό Παρασπόρι του δήμου Σητείας

August 29, 2017, 11:00 pm
$
0
0

Βρίσκεται 900 μέτρα πριν από το χωριό στον δρόμο Αχλάδια- Παρασπόρι και πρόκειται για τον νεότερο Ναό του Χωριού. Ανεγέρθηκε με δαπάνη της Μαλάμως Γαλετάκη, στην μνήμη του υιού της Αλέξανδρου και του συζύγου της Εμμανουήλ. Εγκαινιάσθηκε από τον Μητροπολίτη Ιεραπύτνης και Σητείας Φιλόθεο Β΄ το 1986.


↧
Search

Ετήσια εκδήλωση, με αφορμή την επέτειο της γεννήσεως του Ελευθερίου Βενιζέλου σήμερα Τετάρτη 30 Αυγούστου

August 29, 2017, 11:30 pm
$
0
0
Tο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος», η Περιφερειακή Ενότητα Χανίων και ο Δήμος Χανίων διοργανώνουν την ετήσια εκδήλωση, με αφορμή την επέτειο της γεννήσεως του Ελευθερίου Βενιζέλου, σήμερα Τετάρτη 30 Αυγούστου 2017 και ώρα 20:00,  στις Μουρνιές Χανίων (Περίβολος Ιερού Ναού Ζωοδόχου Πηγής).



Η φετινή εκδήλωση είναι αφιερωμένη στα 100 χρόνια από την μεγάλη αγροτική μεταρρύθμιση του  Ελευθερίου Βενιζέλου.

↧
↧

ΕΟΡΤΑΖΕΙ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΚΑΤΩ ΜΕΤΟΧΙ ΣΤΟ ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΛΑΣΙΘΙΟΥ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ

August 30, 2017, 12:00 am
$
0
0

To Κάτω Μετόχι, όπως και όλα της επαρχίας, είναι κτίσματα που δημιουργήθηκαν μετά το 15° αιώνα. Τότε αποφάσισε η Βενετία να καλλιεργήσει και πάλι τον κάμπο του Λασιθίου ύστερα από την υποχρεωτική ερήμωσή του για 200 χρόνια. Οι ενοικιαστές-καλλιεργητές από τις γύρω επαρχίες έκτισαν πρόχειρους οικισμούς για την εποχική διαμονή τους την περίοδο της σποράς και του θερισμού και γι'αυτό αναφέρονται στην απογραφή του Καστροφύλακα ως μετόχια, με την κρητική ονομασία και όχι χωριά (casali). Μόνο αυτός ο οικισμός διατήρησε το χαρακτηριστικό μετόχι και ονομάζεται Κάτω, επειδή βρίσκεται στο χαμηλότερο σημείο του οροπεδίου, όπου είναι ο Χώνος, δίπλα από το χωριό. Εκεί που χωνεύουν τα νερά της βροχής.





Ένα άλλο όνομα, με το οποίο συναντάμε το χωριό και μάλιστα διατηρείται έως το 1881, είναι Γαϊδουρόμαντρα. Αυτό είχε στην απογραφή του ο ιστορικός Καστροφύλακας. Μια υπόθεση για αυτό το όνομα είναι ότι εδώ βρισκόταν σταθμός υποζυγίων (μουλάρια, γαϊδούρια) για ξεκούραση, προκειμένου να αρχίσει το άλλο τμήμα της πορείας τους προς το Καστέλι της Πεδιάδος, όπου βρίσκονται οι μεγάλες αποθήκες σιτηρών κατά την περίοδο της ενετοκρατίας.





Στην απογραφή του Καστροφύλακα αναφέρεται (Κ 104) ως Mettocchio Gaidaromandra το 1583 με 89 κατοίκους. Τότε ήταν ένας από τους πιο μεγάλους οικισμούς του Οροπεδίου. Το αναφέρει και ο Ιστορικός Βασιλικάτα ως Metochio Gaiduromandra με 15 σπίτια (Μνημεία Κρητ. Ιστ. V, σ.29). Με το όνομα Gaiduri Mandra αναφέρεται και στην τούρκικη απογραφή του 1671 με 20 οικογένειες (Ν. Σταυρινίδης, Μεταφράσεις, Β', σ. 136). Σε άλλο τούρκικο έγγραφο του 1691 (σ.379) αναφέρεται ο χαΐνης Τζανής, υιός του Εμμανουήλ από το χωριό Γαϊδουρόμαντρα.







 Στην αιγυπτιακή απογραφή του 1834 αναφέρεται ως Gaidhuromandra και Gerontomuri με 30 χριστιανικές οικογένειες (Pashley, Travels in Crete, II, 321). To 1842 το αναφέρει ο Χουρμούζης Βυζάντιος (Κρητικά 49) ως Κάτω Μετόχι, ενώ το 1881 αναφέρεται ως Μετόχι στο δήμο Ψυχρού με 146 Χριστιανούς κατοίκους και το 1900 Μετόχι με 148 κατοίκους, το 1920 είναι έδρα αγροτικού δήμου με 167 κατοίκους , το 1928 έδρα ομώνυμης κοινότητας με 234 κατοίκους , το 1940 με 251, το 1951 με 239, το 1961 με 190, με 1971 με 177, το 1981 με 130, το 1991 με 183 και το 2001 με 154.

↧

Στης Κρήτης τα πατήματα σήμερα Τετάρτη στο Θέατρο Αν. Τάφρου στα Χανιά

August 30, 2017, 12:30 am
$
0
0

Παράσταση του Λαογραφικού Ομίλου Χανίων θα δοθεί σήμερα Τετάρτη στις 9 μ.μ. στο  Θέατρο Αν. Τάφρου. Μια παράσταση που θα ξεκινήσει από τη μινωική εποχή με τους τελετουργικούς κυκλικούς χορούς και θα φτάσει στο σήμερα με τις μουσικές, τους χορούς και τα τραγούδια του κάθε νομού, αναδεικνύοντας τις χορευτικές τοπικές παραλλαγές και παρουσιάζοντας με έρευνα και γνώση χορούς «περιορισμένης διάδοσης». Μουσικοί συνοδοιπόροι σ’ αυτό το ταξίδι ο Αλέξανδρος Παπαδάκης, ο Γιώργης Ψαράκης, ο Ιδομενέας Καμηλάκης και ο Γιάννης Βεργαδής. Είσοδος ελεύθερη.

ΧΑΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ
↧

Φεστιβάλ «Κρήτη, μια ιστορία, πέντε συν ένας πολιτισμοί»: Απόψε η Αλίκη Καγιαλόγλου στο Ηράκλειο

August 30, 2017, 12:55 am
$
0
0
Με μια ιδιαίτερη παράσταση της Αλίκης Καγιαλόγλου σήμερα Τετάρτη 30 Αυγούστου και μια μουσικές από την Κάτω Ιταλία την Πέμπτη 31 Αυγούστου συνεχίζεται το 3ο Φεστιβάλ «Κρήτη, μια ιστορία, πέντε συν ένας πολιτισμοί» του Δήμου Ηρακλείου.

Το πρόγραμμα:

Τετάρτη 30.08.2017, Κηποθέατρο Μάνος Χατζιδάκις
Αλίκη Καγιαλόγλου: “Η θαλασσινή ωδή» του Fernando Pessoa και τα Fados της εφηβείας μου”.

Και δεν υπάρχει τίποτα ιερότερο από το να κοιτάζεις πολύ τους ανθρώπους
Fernando Pessoa





Ένα ποίημα του μυστηριώδους, περίπλοκου και ανεξερεύνητου Πορτογάλου ποιητή Fernando Pessoa και τα fados της εφηβείας μιας «εξαιρέσιμης ερμηνεύτριας-αναθεωρήτριας», όπως την αποκαλούσε ο Μάνος Χατζηδάκις, της Αλίκης Καγιαλόγλου, σε μια μοναδική μουσικο-θεατρική παράσταση, απ’ αυτές που σπάνια έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε στο Ηράκλειο. Αναφερόμενη σ’ αυτήν, η ίδια η ερμηνεύτρια έγραψε: «Η Θαλασσινή Ωδή του Fernando Pessoa, η μεγαλειώδης αυτή ποιητική σύνθεση του Πορτογάλου ποιητή [υπογεγραμμένη από τον Alvarode Campos, την πλέον επιβλητική μορφή «των ετερώνυμων», όπως αποκαλούσε ο ποιητής τα διάφορα πρόσωπα που επινοούσε ως υπογραφείς του έργου του] παρουσιάζεται απόψε σφιχτοπλεγμένη με αγαπημένα παλιά φάδος της Λισσαβώνας, αυτά που γνώρισα την εποχή που όλοι άκουγαν Σκαθάρια, αλλά σε μένα η μαγική φωνή της Amalia Rodrigues άνοιγε καινούργιους
δρόμους. Αυτή η παράσταση είναι ένας ζωντανός οργανισμός ο οποίος συνεχώς μεγαλώνει, ωριμάζει, πλουτίζει: Μέχρι την ολοκλήρωσή της, έχει αλλάξει πολλές μορφές. Ξεκίνησε πριν δεκαπέντε περίπου χρόνια, ως ρεσιτάλ τραγουδιού μαζί με μικρά αποσπάσματα του ποιήματος, το 2007 ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε σε cd, αργότερα ανέβηκε με άλλη μορφή και στη σκηνή. Τώρα με την πολύτιμη συνεργασία του Δήμου Αβδελιώδη ευελπιστεί ότι πετυχαίνει τον κύριο στόχο της: Ένα μεγάλο κείμενο, προορισμένο να διαβαστεί μόνο, ακούγεται πλέον και σαν ένα μεγάλο τραγούδι. Ένα τραγούδι απέραντο - όπως η θάλασσα - που αφυπνίζει σκέψεις, αισθήσεις, αλλά και την ξεχασμένη τρυφεράδα που νιώθει κανείς ακούγοντας παραμύθια και τραγούδια της παιδικής ηλικίας». Pessoa και Fados, λοιπόν - τα λυπημένα τραγούδια της μοίρας, ένα μείγμα της μουσικής των σκλάβων, όπως λένε πολλοί, με πορτογαλέζικες και αραβικές επιρροές, πλεγμένα με τους στίχους του μεγάλου ποιητή. Διαβάζει και τραγουδά, με την αισθαντική και εύθραυστη φωνή της, η Αλίκη Καγιαλόγλου. Η παράσταση παρουσιάστηκε το 2014 στο «Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν», υπό την αιγίδα της Πρεσβείας της Πορτογαλίας.




Πέμπτη, 31.08.2017, Κηποθέατρο Μάνος Χατζιδάκις, 20:30 μ.μ.
“Aria Corte”.

Με ταραντέλες, μπαλάντες, γκρεκάνικα, με δικές τους μουσικές εμπνευσμένες από έναν πλούσιο και σημαντικό πολιτισμό, με τραγούδια και χορούς, οι καλλιτέχνες του Aria Corte, μας μεταφέρουν σε ένα μαγικό περιβάλλον. Στα είκοσι χρόνια ζωής του [ιδρύθηκε το 1996] το συγκρότημα από το Σαλέντο είχε και έχει μόνον έναν στόχο. Να υπηρετήσει την παράδοση, ώστε τίποτα να μη χαθεί, να μην ξεχαστεί. “Προγονικές μουσικές, ρυθμοί, αρμονίες και μελωδίες, κληρονομιά ενός λαμπρού παρελθόντος, μας δίνουν το κίνητρο για τη μουσική μας», ομολογούν οι ίδιοι. Και συνεχίζουν : «Παρουσιάζουμε μια συναυλία που κάνει τις καρδιές μας να χτυπούν και τα χέρια μας να δίνουν ζωή στα όργανα, σαν μια πεταλούδα που πετά στον ουρανό». Η Μεγάλη Ελλάδα λοιπόν έρχεται στο Ηράκλειο, με μουσικές και τραγούδια, με όργανα και πάθος μεσογειακό. Ας την απολαύσουμε !
↧
↧

Η ιστορική συνοικία της Αγίας Τριάδας στην πόλη του Ηρακλείου

August 30, 2017, 1:00 am
$
0
0

Λίγα βήματα μακριά από την πολύβουη κεντρική αγορά του Ηρακλείου βρίσκεται ένα ‘άλλο’ κέντρο, ξεχασμένο και παραμελημένο για χρόνια. Πρόκειται για την Αγία Τριάδα ή αλλιώς το ‘παλιό Ηράκλειο’ ή όπως ήταν γνωστή κάποτε η ‘ξύλινη ντάμπια’ που κάποτε έσφυζε από ζωή. Σήμερα, αυτή η περιοχή παραμένει μια γραφική αλλά προβληματική γειτονιά που αν αξιοποιηθεί σωστά μπορεί να γίνει μια από τις ομορφότερες της πόλης. Η Αγία Τριάδα είναι ‘περικυκλωμένη’ από την πολυσύχναστη παραλιακή, και τις οδούς Καλοκαιρινού, Γιαμαλάκη, Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, και τα γραφικά σπιτάκια της με τις εσωτερικές αυλές είναι επίσης ‘περικυκλωμένα’ από τις τσιμεντένιες και άχαρες πολυκατοικίες της πόλης. Πολλά από αυτά, ερείπια πλέον, συχνά αποτελούν δημόσιο κίνδυνο




‘Τα πιο όμορφα σπίτια της Αγίας Τριάδας είναι εγκαταλελειμμένα’ Ειρήνη Κοκκινάκη
Κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας η Αγία Τριάδα κατοικούνταν από τουρκοκρητικούς και αργότερα, μετά την ανταλλαγή πληθυσμού και την μικρασιατική καταστροφή κατοικήθηκε κυρίως από Μικρασιάτες. Στα τέλη του 19ου και αρχές του 20ου αιώνα κατασκευάστηκαν βιοτεχνίες και εργοστάσια στα οποία δούλευαν οι κάτοικοι της, περίοδος όπου η περιοχή ήταν στα ‘φόρτε’ της! 













































Στην οδό Ντεντιδάκηδων απλωνόταν η αγορά της περιοχής με φούρνους, μαχαιράδικα, οδοντοτεχνίτες, μπακάλικα, τσαγκάρικα, ραφεία κτλ. Υπήρχαν αυλές κατάφυτες, σοκάκια με γιασεμί, κόσμος που συναναστρεφόταν στους δρόμους και στα πολλά καφενεία, στις ταβέρνες και στα μαγαζιά. Από τότε που τα εργοστάσια και οι βιοτεχνίες έκλεισαν, ο κόσμος άρχισε να φεύγει από την περιοχή και πολλά σπίτια έμειναν άδεια. Η Αγία Τριάδα σήμερα κατοικείται κυρίως από τους τελευταίους λίγους παλιούς κατοίκους που έμειναν και παραμένει η ‘συνοικία των μειονοτήτων’, όπως λένε μερικοί υποτιμητικά, καθώς εκεί διαμένουν και πολλοί μετανάστες και τσιγγάνοι.








‘Αν δεν ήταν κι αυτοί η Αγία Τριάδα θα ήταν ένα νεκροταφείο, δεν θα έμενε κανείς’. Γιάννης Πακές
Παράλληλα, οι περισσότεροι αποδίδουν την υποβάθμιση της περιοχής στην εγκατάσταση των μειονοτήτων σε συνδυασμό με την εγκατάλειψη του κράτους και των αρμόδιων αρχών. Πολλοί άνθρωποι έχουν κλειστεί στα σπίτια τους. Στην περιοχή πια δεν υπάρχουν μαγαζιά πέρα από τρία μανάβικα, δυο καφενεία κι ένα περίπτερο. Τα ερειπωμένα σπίτια, σε συνδυασμό με τα πολλά σκουπίδια που συγκεντρώνονται στην περιοχή, δημιουργούν εστίες μόλυνσης, κάνοντας τη ζωή των κατοίκων δύσκολη. Επιπλέον, η έλλειψη δρόμων κάνει δύσκολη την πρόσβαση ασθενοφόρων και πυροσβεστικών οχημάτων. έγιναν έργα ανάπλασης στην παραλιακή, στη βιτρίνα δηλαδή, αλλά το εσωτερικό της συνοικίας ξεχάστηκε’ Γιάννης Πακές




Οι ηλικιωμένοι κάτοικοι νοσταλγούν εξιστορώντας τις παλιές καλές εποχές, τότε που η Αγία Τριάδα ήταν ακόμα το κέντρο της πόλης. Παρότι ήταν και τότε μια ‘συνοικία των μειονοτήτων’ όπου σύχναζαν μάγκες και ρεμπέτες, η περιοχή είχε αναπτυχθεί και είχε ένα ιδιαίτερο κύρος και ομορφιά σε αντίθεση με τον «λάκκο» που ήταν τότε η πιο παρακμιακή περιοχή του Ηρακλείου. Στα καφενεία και τις ταβέρνες της Αγίας Τριάδας σύχναζαν και ‘εξέχοντα’ μέλη της ηρακλειώτικης κοινωνίας, όπως γιατροί και δικηγόροι, οι οποίοι ερχόντουσαν να πιούν το καφεδάκι τους και να καπνίσουν αργιλέ. Οι παλιοί θυμούνται ακόμα το καφενείο του Αϊβαλιώτη, το οποίο αναφέρεται ως το παλιότερο καφενείο του Ηρακλείου, καθώς λένε ότι λειτουργούσε και επί Τουρκοκρατίας. Εκεί έπαιζε το ούτι του ο Αρτίν ‘ο Αρμένης’, του οποίου οι κόρες ζουν ακόμα στην περιοχή.



 "Μαζεύονταν καλλιτέχνες, ρεμπέτες και μερακλήδες, το ‘high society’ του Ηρακλείου που ήταν όμως και λίγο μάγκες, όχι χλεχλέδες. Θυμάμαι σαν παιδί, ο παππούς μου για να πάει στο καφενείο του Αϊβαλιώτη τις Κυριακές το πρωί έβαζε το κουστούμι με τη ρίγα, το καπέλο, το μπαστούνι και το ωρολόγιο για να πιεί έναν ελληνικό. Και καθόντουσαν εκεί με τους άλλους μικρασιάτες και συζητούσαν για πολιτική"Γωγώ Πετραλή
 Από μια άποψη, όπως επεσήμαναν γηραιότεροι κάτοικοι της περιοχής, η συνοικία έχει αναβαθμιστεί σε κάποια θέματα με διάφορα έργα υποδομών που έλυσαν κάποια σημαντικά προβλήματα, όπως τις συχνές καταστροφικές πλημμύρες. Όμως παρ’ όλα αυτά, πολλοί, ακόμα δυσανασχετούν με τα προβλήματα και ανησυχώντας για το μέλλον.



Υπάρχει βέβαια και μια άλλη πλευρά. Όλο και περισσότεροι νέοι άνθρωποι, συνήθως ‘εναλλακτικοί’ τύποι και καλλιτέχνες, επιλέγουν την Αγία Τριάδα ως τόπο διαμονής. Όπως μας είπε μια νέα κοπέλα που αποφάσισε να μετακομίσει εκεί, με σωστή διαχείριση και φροντίδα η Αγία Τριάδα έχει προοπτικές να εξελιχθεί σε μια πολυπολιτισμική περιοχή όπου θα συμβιώνουν αρμονικά ντόπιοι, μετανάστες και τσιγγάνοι. 
‘Δε νομίζω ότι οι άνθρωποι εγκαταλείπουν την Αγία Τριάδα. Πιστεύω ότι στο μέλλον η περιοχή μπορεί να εξελιχθεί περίπου όπως το Μεταξουργείο στην Αθήνα, ένα χίπικο, εναλλακτικό στέκι’. Ειρήνη Κοκκινάκη
Παρά τα προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν, η περιοχή παραμένει μια ευχάριστη νότα στο κέντρο του Ηρακλείου, όπου μπορείς να ξεφύγεις από τη βοή τη πόλης και να χαθείς στα στενάκια της, ανακαλύπτοντας την ιστορία της πόλης χαραγμένη στα μνημεία και τα χαλάσματα της. Ένα μικρό χωριό στο κέντρο του Ηρακλείου, με παλιά γραφικά σπιτάκια, σοκάκια και αυλές οπού τα παιδιά μπορούν ακόμα να παίζουν έξω, ένας ανεκμετάλλευτος θησαυρός που το μόνο που περιμένει είναι το ‘φιλί της ζωής’ για να ξαναγεννηθεί.



Ο περιβαντολογικός Σύλλογος Αγίας Τριάδας είναι μια ανεξάρτητη πρωτοβουλία των κατοίκων της περιοχής που αποφάσισαν να πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής τους σε συνεργασία με τον Δήμο Ηρακλείου. Στόχος τους είναι να λύσουν πολεοδομικά ζητήματα και τα βασικά προβλήματα της περιοχής αναδεικνύοντας την με σεβασμό στο περιβάλλον και στον παραδοσιακό χαρακτήρα της συνοικίας.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ
ΣΤΟΙΧΕΙΑ

↧

Η Φάμπρικα Ανωγειανάκη στην ιστορική συνοικία της Αγίας Τριάδας

August 30, 2017, 2:00 am
$
0
0
Η παλιά περίφημα φάμπρικα Ανωγειανάκη, στη συνοικία της Αγίας Τριάδας. Η παλιά φάμπρικα, στη συμβολή Βαλέστρα και Σαββαθιανών, που κάποτε, τη δεκαετία του '30, είχε λειτουργήσει και ως σχολή χορού, αποτελεί ένα κτήριο ορόσημο για την ιστορική συνοικία.



Τα δύο κτήρια που δεσπόζουν στην Αγία Τριάδα βρίσκονται στη συμβολή των οδών Βαλέστρα και Σαββαθιανών, στα οποία επί τουρκοκρατίας, δηλαδή από τα τέλη του 19ου αιώνα, λειτουργούσαν ελαιοτριβείο, σαπωνοποιείο και δύο βυρσοδεψεία, ενώ υπήρχαν και τέσσερα πηγάδια.

Με την ανταλλαγή των πληθυσμών, το ακίνητο περιήλθε στο Δημόσιο, ενώ στη συνέχεια ιδιοκτήτης του ήταν ο Γεώργιος Βογιατζάκης. Το 1932 περιήλθε στην ιδιοκτησία του Ανδρέα Ανωγειανάκη, ενώ μέχρι τέλη της δεκαετίας του '70 λειτουργούσε και το ελαιοτριβείο. Εκεί βρισκόταν και η κατοικία του ιδιοκτήτη. 

↧

Το Παρασπόρι του δήμου Σητείας εόρτασε την μνήμη του Αγίου Αλεξάνδρου

August 30, 2017, 2:25 am
$
0
0

Στο χωριό Παρασπόρι του δήμου Σητείας κάτοικοι και επισκέπτες της επαρχίας τίμησαν την μνήμη του Αγίου Αλεξάνδρου με την παρουσία τους στον ιερό Ναό όποιυ βρίσκεται  900 μέτρα πριν από το χωριό στον δρόμο Αχλάδια- Παρασπόρι και πρόκειται για τον νεότερο Ναό του Χωριού. Ανεγέρθηκε με δαπάνη της Μαλάμως Γαλετάκη, στην μνήμη του υιού της Αλέξανδρου και του συζύγου της Εμμανουήλ. Εγκαινιάσθηκε από τον Μητροπολίτη Ιεραπύτνης και Σητείας Φιλόθεο Β΄ το 1986.


Ο πολιτιστικός σύλλογος απέδειξε για ακόμα μια φορά ότι το μαζί είναι ωραιότερο του εγώ.
Σε συνεργασία με τα 2 καφενεία - μεζεδοπωλεία του χωριού έστρωσε πάνω απο 200 καρέκλες και τραπέζια όπου διοργάνωσε κρητική βραδιά με την συμμετοχή πολλών καλλιτεχνών. 
Πλήθος κόσμου και απο περιοχές άλλων Νομών επισκέφτηκαν το Παρασπόρι και έζησαν απο κοντά για ακόμα μια φορά τον παλμό της διασκέδασης που γεννάει ο συγκεκριμένος τόπος.
Σύμφωνα με πληροφορίες του πολιτιστικού συλλόγου πάνω απο 200 άτομα έως τις πρώτες πρωινές ώρες διασκέδασαν με κρητικούς ήχους, παραδοσιακούς χορούς και εκλεκτούς μεζέδες.











ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΞΥΠΟΛΗΤΟΣ
ΣΤΕΛΙΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ
↧
Search

Δημιουργήθηκε η 1η ναυαγοσωστική υπηρεσία με σκάφος απο τους Εθελοντές Ναυαγοσώστες του Σώματος Εθελοντών Σαμαρειτών Διασωστών &Ναυαγοσωστών τμήματος Χανιών

August 30, 2017, 2:33 am
$
0
0
Οι Εθελοντές  Ναυαγοσώστες του Σώματος Εθελοντών Σαμαρειτών Διασωστών & Ναυαγοσωστών  τμήματος  Χανιών  πραγματοποίησαν την πρώτη ναυαγοσωστική υπηρεσία με σκάφος, την Πέμπτη 10 Αυγούστου 2017.  Τόσο οι καλές καιρικές συνθήκες που  επικρατούσαν τη συγκεκριμένη ημέρα στην περιοχή, όσο και η άρτια συντονισμένη και οργανωμένη πρώτη αυτή υπηρεσία των Εθελοντών Ναυαγοσωστών, συνέβαλλαν στην επιτυχημένη  διεξαγωγή αυτής της παρθενικής  προσπάθειας. Οι παραθαλάσσιες περιοχές κάλυψης ήταν Μαράθι-Σειτάν Λιμανια-Τερσανάς-Καλαθάς- Νεα Χώρα.



       Είναι μεγάλη η χαρά και η υπερήφανα που διέπει όλους τους Σαμαρείτες, βλέποντας  πως ευδοκιμεί ένα όραμα ετών και πως πλέον έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου, να επεκταθούν  δηλαδή, οι υπηρεσίες των εθελοντών μας και στο υγρό  στοιχείο. Πράγμα ζωτικής σημασίας, καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το τμήμα Χανίων εδρεύει σε μια από τις ωραιότερες  νησιωτικές  πόλεις της χώρας μας. Ευχόμαστε ολόψυχα ,ευθύς  εφεξής , να πυκνώσουν  τέτοιες  υπηρεσίες, καθώς  κάθε πρόοδος, μας κάνει  καλύτερους και αποδοτικότερους  τόσο σε προσωπικό επίπεδο, όσο και σε επίπεδο προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο.

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΕΡΥΘΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ
ΣΩΜΑ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΣΑΜΑΡΕΙΤΩΝ, ΔΙΑΣΩΣΤΩΝ ΚΑΙ ΝΑΥΑΓΟΣΩΣΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ
Ελ.Βενιζέλου 126 - ΤΚ 73100, Χανιά
Τηλ. 28210.52550, Fax 28210.43321
↧
↧

Τα σκουπίδια ενός πρώην πολυσύχναστου δρόμου στην Σίβα του δήμου Ηρακλείου

August 30, 2017, 2:59 am
$
0
0

Η Σίβα είναι χωριό και ομώνυμο Δημοτικό διαμέρισμα στην επαρχία Μαλεβιζίου με 264 κατοίκους το 2001 . Υπάγεται στο Δήμο Ηρακλείου και απέχει 18,2 χλμ. από την κεντρική οδική αρτηρίας προς Τυμπάκι. 
Ένα χωριό που μέχρι και πρίν απο λίγα χρόνια έσφιζε απο ζωή ή τουλάχιστον η ζωή περνούσε μέσα απο τους δρόμους του.
Η νέα παράκαμψη που δημιουργήθηκε και ( εντάσσεται ) στον νότιο οδικό άξονα παρέκαμψε το χωριό και μαζί παρέκαμψε και τους Ανθρώπους του.



Το συγκεκριμένο δρόμο τον διέσχιζαν αυτοκίνητα, Νταλίκες, λεωφορεία, πεζή και αγροτικά μηχανήματα.
Πλέον τον περπατούν μόνο λίγοι κάτοικοι, ζώα και σκουπίδια.
Η αδιέξοδος οδός που τερματίζει απο τον Βυζαντινό ναό της Αγίας Παρασκευής και μετά έχει γίνει ένας μεγάλος απέραντος σκουπιδότοπος.
Κάδοι απορριμμάτων υπάρχουν στο χωριό, όπως επίσης ταμπέλες όπου απαγορεύουν την ρίψη απορριμμάτων.
Στρώματα, σίδερα και σκουπίδια κοσμούν τον ξεχασμένο δρόμο που ίσως για αυτό τον λόγο εξυπηρετεί τους άγνωστους συμπολίτες μας να αφήνουν τα σκουπίδια τους.
Η παιδεία ανοίγει για ακόμα μια φορά την ομπρέλα της αγκαλιάς της.
Υπάρχουν ευθύνες για αυτός που έχουν προβεί σε αυτή την άσχημη κατάσταση, η αγανάκτηση του κόσμου είναι μεγάλη, ευθύνες κατά τους κατοίκους έχει και η δημοτική αρχή όπου έχει ξεχάσει το συγκεκριμένο χωριό.






↧

Εδώ αληθεύουν οι αισθήσεις, Δίκτη - Της Ζωής Δικταίου

August 30, 2017, 3:00 am
$
0
0
Ξεθωριασμένο τ’ όνειρο,
έτσι φοβέριζαν,
φωνές ξένες, απ’ αυτές που υφαίνουν σκοτάδια.
Σ’ εξώστη μυστικό, ανέλπιστα,
με αγνή θωριά
ικέτιδα για ένα φεγγάρι ολόγιομο.

Ο τόπος θέλει, να με έχει,
ο τόπος  που δεν μού ’ταξε ολόχρυσους καρπούς,
μα, με μετάλαβε τιμή και περηφάνια.

Δίκτυννα, ακρυλικό 0,60Χ 0,90, Ρουσσέτος Παναγιωτάκης

Η πέτρα σου, θα σώσει την ψυχή, Δίκτη,
ο αέρας τής κορφής,
πνοή τής θεάς, αυτή,
από τη γνώμη την κακή με προστατεύει
και τον επίβουλο εραστή.

Δίκτυννα, εδώ,
η μητρική μου η μνήμη με οδήγησε, μόνη,
αλλά, όχι με βήματα αστόχαστα.
Μια πεταλούδα
αφήνει το κουκούλι με τ’ ασήμαντα,
τόσο χαμήλωσαν απόψε οι αιώνες.

Πανσέληνη η Μινωική διαδρομή,
στο φρύδι τής νύχτας,
με τη σιωπή τής αθωότητας,
ανάσα και λαχτάρα
κι ύστερα, η θάλασσα, εικόνα από ψηλά,
ρότες απόρρητες, λησμονημένα λόγια,
κι εσύ θεά, αγαπημένη Δίκτυννα,
εκεί στο Λιβυκό,
με το φεγγάρι στο πρόσωπο,
τη σκόνη απ’ το πέπλο σου ξεπλένεις.

Μάγια και θαύματα,
σ’ ένα κογχύλι όλα κλεισμένα.
Οι πρώτες ηλιαχτίδες στεγνώνουν τα χείλη.
Η δίψα, εχθρική σαϊτιά, παραμονεύει.  

Ο Αύγουστος, εκεί που συναντιέται με τον ήλιο,
δίχως ένα σύννεφο να υπόσχεται,
εκεί, καταμεσήμερο, με κάλεσε:
«Εσύ δεν λάτρεψες σκιές, έχεις ασύλητο καιρό στα χέρια
και τα σημάδια τής αλμύρας στα μάτια… »

Μπροστά σου, όλα δεύτερα
ομολογεί η καρδιά, η σκέψη ανταριασμένη,
οι δείχτες τής ζωής σε άλλη ανατολή
κι εγώ, δεν είμαι ένα τίποτα,
όχι, όσο είμαι φλούδα από τον άγριο βράχο,
τον δικό σου Δίκτη.

Κι όσο στο χάος, απλώνει ρίζες ο αλούτσουνας
κι από τον ώριμο καρπό του
θα ξαναβάψει κόκκινα τα χείλη η ιέρεια,
για την αιώνια μύηση προορισμένη
τη φλόγα τούτη, θέλω κι ας με κάψει.

Το φως γράφει καινούριες νοητές γραμμές,
ο χρόνος άδικος στο βλέμμα, σβήνει την οργή
μα όχι και τη δίψα.

«Ανέβαινε, τα μουδιασμένα δάχτυλα,
θα βρουν τον τρόπο, η αρχαία λύρα να ηχήσει
και το φίδι το ασάλευτο, δαχτυλίδι στο χέρι
μόλις δικά σου γίνουν τ’ αγριόροδα».

Αλητεύουν οι κίβδηλες ώρες 
και οι απείθαρχες επιθυμίες βαμμένες στο χρυσό
σε σπρώξουν στο χαμό.
Ξέστηθη μα όχι ξεδιάντροπη, έτσι με θέλεις, Δίκτυννα.

«Μας βρίσκουν και τα σύννεφα στην ώρα τους,
ελευθερώσου από φόβο και θάνατο»,
αντίλαλος στα διάσελα.  Διψώ.

Τα γεράκια σε κύκλιους  χορούς τ’ ουρανού
σημάδια μιας πανάρχαιας λατρείας,
στην κόψη του γκρεμού
οι πέρδικες ανοίγουν τα φτερά,
αχαλίνωτος ο νους ,
παραδέρνει στον μύθο,
αγαπάς το ρίσκο.

Ούτε ένα δέντρο από τα ιερά σου δάση,
Δίκτυννα,
κι ούτε δυο λόγια πια για εσένα,
κι όμως, τη μυρωδιά τού πεύκου και τού σκίνου
με κοινώνησες και πια δεν αμφιβάλλω.

Αθέριστα τα φτερουγίσματα του έρωτα,
εδώ αληθεύουν οι αισθήσεις, Δίκτη,
απατηλά  δεν έχει,
μόνο το μέγεθος τού σύμπαντος
κι ο άνεμος κουρσάρος, διαλαλεί
τη μοίρα τών ανθρώπων και τού κόσμου.

Ας υψωθεί μονάχα η κραυγή
χωρίς το φωτοστέφανο τής δόξας
κι ας γίνει λάβαρο η ψυχή
σε τούτο τον ιερό σου εξώστη, Δίκτυννα,
λυτά μαλλιά, πόδια γυμνά,
και με τις χούφτες ματωμένες,
η ομορφιά επιστρέφει.

Ανάθεμα στις σκουριασμένες συνειδήσεις
και στην αδέσποτη
του φόβου την κατάρα
πόσα και πόσα καλοκαίρια έχασα.
Αύριο, να με καλέσεις με την ίδια λέξη…
Αγάπη…

Αύριο, εν ονόματι της αγάπης
Δίκτη 6 Αυγούστου 2017

Ζωή  Δικταίου
↧

Καταψηφίστηκε απο το δημοτικό συμβούλιο Σητείας η τοποθέτηση της ( καρδιάς )

August 30, 2017, 3:18 am
$
0
0

Δεν πέρασε από Δημοτικό Συμβούλιο της Σητείας , η πρόταση του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Σητείας για την τοποθέτηση της κόκκινης καρδιάύψους 2,5 μέτρων, μήκους 3 μέτρων, πλάτους 1 μέτρου και βάρους 4 τόνων.



↧

Ξεκινησαν οι πρώτες υγειονομικές περιπολίες ποδηλατικής ομάδας του Σώματος Εθελοντών Σαμαρειτών Διασωστών και Ναυαγοσωστών του τμήματος Χανιών

August 30, 2017, 3:30 am
$
0
0

Την  Παρασκευή 11 Αυγούστου 2017, ξεκινησαν οι πρώτες υγειονομικές περιπολίες της ποδηλατικής ομάδας του Σώματος Εθελοντών Σαμαρειτών Διασωστών και Ναυαγοσωστών του τμήματος  Χανιών.   Οι πρώτες αυτές υπηρεσίες, έλαβαν  χώρα  στο  ενετικό  λιμάνι  της πόλης των Χανίων, το οποίο λόγο της καλοκαιρινής περιόδου, βρίθει επισκεπτών. Τουρίστες  Έλληνες και ξένοι  επικρότησαν  με ενθουσιασμό την παρουσία των συναδέλφων Εθελοντων Σαμαρειτων με τα πλήρως εξοπλισμένα ποδήλατα , οι οποίοι στάθηκαν επάξια και αντιμετώπισαν με επιτυχία κάποια περιστατικά  στα οποία και κλήθηκαν να παρέμβουν.


        Σε μια πόλη που αποτελεί  τουριστικό πόλο έλξης για όλο και μεγαλύτερο αριθμό τουριστών συν το χρόνο, η  σύσταση και η έναρξη υγειονομικών περιπολίων της ποδηλατικής ομάδας, αποτελεί  κομβικό σημείο στην προσφορά υγειονομικών υπηρεσιών και πρώτων βοηθειών τόσο στον τοπικό πληθυσμό ,όσο και στους τουρίστες που απολαμβάνουν τις διακοπές τους στην όμορφη αυτή πόλη.

↧
↧

Ο χαιρετισμός και οι ύβρεις στην Κρήτη των περασμένων δεκαετιών

August 30, 2017, 4:00 am
$
0
0


ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ
Όταν συναντούσε ο παλιός Κρητικός κάποιον, συνήθως τον χαιρετούσε με το "ώρα καλή"κι εκείνος του απαντούσε με το "καλώς την αφεντιά σας".΄Αλλος χαιρετισμός ήταν το "πολλά τα έτη σας"και η απάντηση "πολλά και τα δικά σας".


ΒΛΑΣΤΗΜΙΕΣ
Συνηθισμένες βλαστήμιες των παλιών ήταν:
Διάλε τ'αποθαμένα σου
Διάλε την ψυχή σου
Διάλε τσ'απομονάρους σου ( απομεινάρια, απογόνους)
ΥΒΡΕΙΣ

Φοβερή ύβρις των Κρητικών ακόμη και σήμερα αλλά ιδιαίτερα παλιά ήταν το "φιου"άγνωστης ερμηνείας. Πολλές φορές οδηγήθηκαν άνθρωποι στα δικαστήρια και καταδικάστηκαν γι'αυτό και μόνο.Στο ακρότατο όριο ενός καυγά ξεστόμιζε ο ένας:Φιού σου μωρέ, φιου σου! Κι απαντούσε ο άλλος: Στα μούτρα σου μωρέ, στα μούτρα σου και αποφεύγοντας να το επαναλάβει άν ήταν κάποιοι κοντά που άκουγαν, συνέχιζε "μαρτύροι νάσαστε ἰντα μούπενε".

↧

ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΤΑΣ ΡΕΜΟΥΝΤΑΚΗΣ. Ο ΗΓΕΤΗΣ ΤΗΣ ΣΠΙΝΑΛΟΓΚΑ ΠΟΥ ΕΧΑΣΕ ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΔΙΕΚΔΙΚΩΝΤΑΣ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΑΝΣΕΝΙΚΩΝ...

August 30, 2017, 5:00 am
$
0
0


Τον Μάρτιο του 1936 έφτασε στη Σπιναλόγκα, το νησί των λεπρών, απέναντι από την Ελούντα της Κρήτης, ένας νεαρός που έμελλε να αλλάξει τη μοίρα όλων των ασθενών του νησιού. Ο Επαμεινώνδας Ρεμουντάκης. Ήταν μαθητής δημοτικού όταν χτυπήθηκε από τη νόσο του Χάνσεν, κοινώς γνωστή ως λέπρα. Τότε τα σημάδια της αρρώστιας δεν ήταν ορατά και ο μικρός  Επαμεινώνδας συνέχισε να ζει φυσιολογικά. Μεγαλώνοντας όμως, η ασθένεια δεν του χαρίστηκε και άρχισε να σημαδεύει με χαρακτηριστικό τρόπο το σώμα και το πρόσωπό του.... 




Απόδραση από τη Σπιναλόγκα Το 1931 εγκατέλειψε με μια βάρκα το χωριό του, την Αγία Τριάδα Σητείας, για να αποφύγει τον εγκλεισμό στη Σπιναλόγκα. Είχε προηγηθεί καταγγελία και οι αρχές τον αναζητούσαν παντού. Ο Ρεμουντάκης κατάφερε να ξεφύγει. Για λίγο βρήκε καταφύγιο στο Κουφονήσι και αργότερα κατάφερε να φτάσει στην Αθήνα. Εκεί χάθηκε ανάμεσα στο πλήθος της πόλης. Έδωσε εξετάσεις και πέρασε στη Νομική. Σαν φοιτητής ήταν πολύ δραστήριος και οργανωτικός. Συνέχισε να ζει κανονικά μέχρι το 1936. Τότε η αρρώστια  είχε προχωρήσει και πλέον δεν μπορούσε να κρυφτεί.  Την πορεία των σπουδών του, διέκοψε η αιφνίδια σύλληψή του. Αρχικά ο Ρεμουντάκης οδηγήθηκε στο νοσοκομείο λοιμωδών στην Αγία Βαρβάρα Αττικής. Λίγους μήνες μετά αποφάσισε οικειοθελώς να μεταφερθεί στη Σπιναλόγκα και να συνεχίσει εκεί τη ζωή του. Μόνη του παρηγοριά και συνάμα δυστυχία, ήταν ότι εκεί βρισκόταν ήδη η αδελφή του, που είχε χτυπηθεί κι αυτή από την ασθένεια. Στην αυτοβιογραφία του, αναφερόμενος στην απότομη διακοπή των... 


Απόδραση από τη Σπιναλόγκα Το 1931 εγκατέλειψε με μια βάρκα το χωριό του, την Αγία Τριάδα Σητείας, για να αποφύγει τον εγκλεισμό στη Σπιναλόγκα. Είχε προηγηθεί καταγγελία και οι αρχές τον αναζητούσαν παντού. Ο Ρεμουντάκης κατάφερε να ξεφύγει. Για λίγο βρήκε καταφύγιο στο Κουφονήσι και αργότερα κατάφερε να φτάσει στην Αθήνα. Εκεί χάθηκε ανάμεσα στο πλήθος της πόλης. Έδωσε εξετάσεις και πέρασε στη Νομική. Σαν φοιτητής ήταν πολύ δραστήριος και οργανωτικός. Συνέχισε να ζει κανονικά μέχρι το 1936. Τότε η αρρώστια  είχε προχωρήσει και πλέον δεν μπορούσε να κρυφτεί.  Την πορεία των σπουδών του, διέκοψε η αιφνίδια σύλληψή του. Αρχικά ο Ρεμουντάκης οδηγήθηκε στο νοσοκομείο λοιμωδών στην Αγία Βαρβάρα Αττικής. Λίγους μήνες μετά αποφάσισε οικειοθελώς να μεταφερθεί στη Σπιναλόγκα και να συνεχίσει εκεί τη ζωή του. Μόνη του παρηγοριά και συνάμα δυστυχία, ήταν ότι εκεί βρισκόταν ήδη η αδελφή του, που είχε χτυπηθεί κι αυτή από την ασθένεια. Στην αυτοβιογραφία του, αναφερόμενος στην απότομη διακοπή των... 



Στη Σπιναλόγκα Αν και η μοίρα δεν τον άφησε να πραγματοποιήσει τα όνειρά του, ο Ρεμουντάκης δεν το έβαλε κάτω. Με το που έφτασε στο νησί, ξεκίνησε τις προσπάθειες για να βελτιώσει την καθημερινότητα των κατοίκων. Οι τρόφιμοι του νησιού-γκέτο ήταν πολλοί και οι συνθήκες ζωής τριτοκοσμικές. Δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα και καμία υποδομή για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Το νησί ήταν βρώμικο και παρατημένο. Ο Ρεμουντάκης οργάνωσε την «αδελφότητα ασθενών Σπιναλόγκας». Αμέσως φρόντισε να βρεθεί ασβέστης, για να γίνει η κλασική απολύμανση στις αυλές και στα καλντερίμια. Σε λίγες μέρες το νησί άλλαξε όψη. Λίγο αργότερα έφτασε και μια ηλεκτροπαραγωγική μηχανή, που έδινε ρεύμα για να φωτίζονται οι δρόμοι τη νύχτα. Μετά από ενέργειές του, επισκέφτηκε το νησί ένας οδοντίατρος, που φρόντισε τους ασθενείς.... 

 

Πώς ο Επαμεινώνδας Ρεμουντάκης έχασε τη φωνή του Στη συνείδηση του κόσμου, οι ασθενείς ήταν κοινωνικά νεκροί. Ο Ρεμουντάκης όμως πίστευε ότι τους άξιζε μια αξιοπρεπής ζωή. Διεκδικούσε τα δικαιώματα των χανσενικών με μεγάλο πάθος και δυναμισμό. Επί κατοχής η κατάσταση έγινε ξανά ανυπόφορη. Τα τρόφιμα και τα φάρμακα, που τον υπόλοιπο καιρό έφταναν στη Σπιναλόγκα με καΐκι από την Κρήτη, τελείωσαν. Ο κόσμος υπέφερε και ήταν εγκλωβισμένος στο γκέτο. Ο Ρεμουντάκης προσπαθούσε με κάθε τρόπο να βοηθήσει. Απελπισμένος, άρχισε μια μέρα να φωνάζει προς τα ιταλικά στρατεύματα κατοχής πώς αν δεν κάνουν κάτι, θα απομακρύνει από το νησί τον ιερέα και τα παιδιά και θα βάλει φωτιά. «Θα ζωντανέψει για ακόμα μια φορά στον 20ο αιώνα το Μεσολόγγι και το Αρκάδι» ούρλιαξε. Η ένταση της φωνής του ήταν τόσο δυνατή, με αποτέλεσμα να διαρραγεί ο ουρανίσκος του. Σιγά -σιγά έχασε τη φωνή του κατά 80%. Η φωνή της καρδιάς του όμως, έμεινε αφοσιωμένη για πάντα στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων των λεπρών.... 


Ο Ρεμουντάκης αρνήθηκε να παραδοθεί. Πάλεψε, ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε πάνω στο νησί της εξορίας, για το οποίο έκανε ότι μπορούσε, ώστε να μη μοιάζει με κόλαση. Όταν στο τέλος της δεκαετίας του ’50 η Σπιναλόγκα εκκενώθηκε, ο Ρεμουντάκης με τη σύζυγό του μεταφέρθηκαν ξανά στο νοσοκομείο λοιμωδών της Αγίας Βαρβάρας, όπου έζησαν μέχρι το τέλος της ζωής τους.... 






ΠΗΓΗ: http://www.mixanitouxronou.gr/
↧
Search

Η Ηροδότειος σχολή της Νέας Αλικαρνασού

August 30, 2017, 6:30 am
$
0
0
Μετά την σύσταση του συνοικισμού της Νέας Αλικαρνασσού και την ανέγερση των πρώτων οικιών (1924 - 1925) έγινε προφανής και η ανάγκη δημιουργίας δημοτικού σχολείου για την κάλυψη των πνευματικών αναγκών των νεαρών προσφύγων.
Η ανάγκη αυτή καλύφθηκε με την ένταξη των μικρών μαθητών στο μονοτάξιο δημοτικό σχολείο που λειτουργούσε ήδη από το 1917 (Φ.Ε.Κ. 279/24-11-1917) στη περιοχή, όπου συστήθηκε ο συνοικισμός, σε ένα οίκημα - αίθουσα που είχε παραχωρηθεί προσωρινά από την Επιτροπή 
Αποκατάστασης Προσφύγων (Ε.Α.Π.) και που σήμερα είναι η οικία του κ. Απόστολου Πουλιού.
Κατά το έτος 1927 οι μαθητές του δημοτικού σχολείου μεταφέρονται σε νεόδμητο κτήριο που έχει ανεγερθεί ειδικά για τη στέγαση τους σε ένα οικόπεδο περίπου 5.000 τ.μ., το οποίο παραχωρήθηκε από την Επιτροπή Αποκατάστασης Προσφύγων αποκλειστικά για την σχολική εφορία της κοινότητας της Νέας Αλικαρνασσού. Το σχολείο, που έχει πλέον προαχθεί σε 3τάξιο ονομάστηκε «Ηροδότειος Δημοτική Σχολή Κοινότητος Νέας Αλικαρνασσού» προς τιμή του πρώτου ιστορικού «Ηροδότου» ο οποίος καταγόταν από την Αλικαρνασσό της Μικράς Ασίας.
Το έτος 1929 ο συνεχής αυξανόμενος αριθμός των μαθητών έχει ως αποτέλεσμα την προαγωγή του σχολείου σε 5τάξιο (Υ.Π. 147/18-4-1929), ενώ συνάμα ολοκληρώνεται η αποπεράτωση των πέντε αιθουσών διδασκαλίας και των δύο γραφείων. Το 1952 το σχολείο προάγεται σε 6τάξιο (Υ.Π. 250/6- 9-1952) λόγω του κατ'έτους αυξανόμενου αριθμού των μαθητών.
Σημαντικό ρόλο στην οργάνωση, διοίκηση και διεκπεραίωση των εκπαιδευτικών ζητημάτων έπαιξε η κυρία Άννα Ιατράκη, η πρώτη δασκάλα που διορίσθηκε στο σχολείο της Νέας Αλικαρνασσού, η οποία άσκησε και το ρόλο της διευθύντριας από το 1926 έως το 1958. Η αρμονικής της συνεργασία με τους συναδέλφους της, σε συνδυασμό με τις παιδαγωγικές της ικανότητες και τον προοδευτικό της χαρακτήρα, οδήγησαν στην σταδιακή προαγωγή του σχολείου, ενώ η ίδια αποτέλεσε πνευματική μητέρα εκατοντάδων παιδιών.


↧

Ξεκινά στις 3 Σεπτεμβρίου την νέα χορευτική χρονιά ο σύλλογος φίλων Κρητικής παράδοσης Ξαστερία Θέρμης

August 30, 2017, 7:06 am
$
0
0
Σας προσκαλεί κι αυτή τη νέα χορευτική χρονιά να βιώσετε κοντά του το μεγαλείο της πλούσιας κρητικής παράδοσης και πολιτισμού. Ελάτε την Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου να γνωρίσετε τα ήθη, έθιμα, τη φιλοξενία και την ξεχωριστή ομορφιά της Λεβεντογέννας. Με πολύ κέφι, μεράκι, όρεξη και αισιοδοξία η ποιότητα των μαθημάτων των κρητικών παραδοσιακών χορών αλλά και των άλλων μουσικών δράσεων ενώνουν και πάλι τη μεγάλη μας παρέα. Φορέστε λοιπόν το πιο φωτεινό σας χαμόγελο, γεμίστε την καρδιά σας με αγάπη και εμείς θα σας περιμένουμε παλιούς και νέους φίλους για ν'ανταμώσουμε ξανά!!!



ΧΟΡΕΥΤΙΚΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΑΡΧΑΡΙΩΝ-ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΩΝ ΤΜΗΜΑ ΠΑΙΔΩΝ ΑΡΧΑΡΙΩΝ 16:45- 17:45 ΤΜΗΜΑ ΠΑΙΔΩΝ ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΩΝ 17:45- 18:45 ΤΜΗΜΑ ΑΡΧΑΡΙΩΝ ΕΝΗΛΙΚΩΝ 18:45- 19:45 ΤΜΗΜΑ ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΩΝ ΕΝΗΛΙΚΩΝ 19:45-20:45 ΓΥΝΑΙΚΕΙΕΣ- ΑΝΤΡΙΚΕΣ ΦΙΓΟΥΡΕΣ


Πληροφορίες στα γραφεία μας: Δ. Υψηλάντη 48 στη Θέρμη και στα τηλέφωνα 6976367441 (Χριστίνα Παλακίδου) και 6948255808 (Αρετή Σκαρλάτου)

Ξεκινά στις 3 Σεπτεμβρίου την νέα χορευτική χρονιά ο σύλλογος φίλων Κρητικής παράδοσης Ξαστερία Θέρμης
↧
↧

ΤΟ ΚΡΗΤΙΚΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΝΥΧΤΑ ΣΤΟ ΡΕΘΥΜΝΟ

August 30, 2017, 7:30 am
$
0
0
Αν ισχύει αυτό που λένε για την πρώτη μέρα του χρόνου πως ό,τι κάνεις κατά τη διάρκειά της, θα το κάνεις και όλη την υπόλοιπη χρονιά, τότε μπορώ να αγαπώ ήδη το 2013. Γιατί η 1η του Γενάρη με βρήκε στο μαγικό Ρέθυμνο μεθυσμένη από μελομακάρονα και γιορτινές αγκαλιές. Το ταξίδι αυτό στην Κρήτη με γέμισε φως και αισιοδοξία και σκέφτηκα πως πρέπει να μοιραστώ μαζί σας την τόση ομορφιά που αντίκρισα, γιατί εκεί κατάλαβα το εξής: υπάρχει και η άλλη Ελλάδα, αυτή που οι άνθρωποί της μπορεί να αντιμετωπίζουν την οικονομική κρίση, ωστόσο δεν την αφήνουν να «σκοτεινιάσει» τις ψυχές και τις καρδιές τους.

Φτάνοντας στο αεροδρόμιο του Ηρακλείου έπρεπε να καταλάβω πως ξεκινούσαν 8 μαγικές μέρες από το πρώτο λεπτό μιας κι έζησα αυτήν την αξιοζήλευτη, κινηματογραφική σκηνή που φτάνεις και σε υποδέχονται οι φίλοι σου με ένα πολύχρωμο πανό καλωσορίζοντάς σε στην «τρέλα» τους.
Από εκεί φύγαμε αμέσως για το Ρέθυμνο. Έχοντας επισκεφθεί μόνο τα Χανιά τις δύο προηγούμενες φορές που βρέθηκα στην Κρήτη, η αγωνία μου ήταν μεγάλη. Η βόλτα στην παλιά πόλη του Ρεθύμνου, ένα ηλιόλουστο πρωινό με καλή παρέα ήταν υπεραρκετή για να ερωτευτώ αυτήν την πόλη από την πρώτη κιόλας μέρα. Στενά σοκάκια όπου το μεράκι των ανθρώπων βοήθησε τα διάφορα φυτά να αναπτυχθούν και να δημιουργήσουν «αψίδες λουλουδιών», εξαιρετικά δείγματα ενετικής αρχιτεκτονικής αναγεννησιακού χαρακτήρα όπου επικρατούν καλοπελεκημένες πέτρες ως δομικό υλικό, αρμονικά συνδυασμένα με την τούρκικη αρχιτεκτονική όπου υπάρχει ευρεία χρήση του ξύλου Το Σάββατο πήγαμε στη λαϊκή αγορά που γίνεται δίπλα στη θάλασσα. Χαρακτηριστικές, κρητικές φιγούρες όπως μεγαλόσωμοι κύριοι με χαμογελαστά μάτια και μουστάκι, ευγενικές γυναίκες που μιλούσαν για τα προϊόντα που πουλούσαν με την αγάπη που έχεις όταν καλλιεργείς κάτι με προσπάθεια και κόπο και όλα αυτά μπλεγμένα σε ένα πρωτοχρονιάτικο κλίμα με άφθονες ρακές που πηγαινοέρχονταν και τσίκνα που σε προκαλούσε να δοκιμάσεις όσα προσφέρονταν.


Κι έτσι οι μέρες κυλούσαν, με το παιδί της πόλης να τρώει πορτοκάλια κατευθείαν από το δέντρο, να απολαμβάνει τις πρωτοχρονιάτικες μπαλωθιές και τα πυροτεχνήματα, να δοκιμάζει παραδοσιακά φαγητά σε πλούσια, γιορτινά τραπέζια, να φτιάχνει από μια ζεστή σοκολάτα στους καινούριους φίλους που έκανε εκεί στην Κρήτη για να τους ευχαριστήσει για τις ζεστές τους καρδιές που άνοιξαν και την υποδέχτηκαν. Άλλωστε, αυτό ήταν που με εντυπωσίασε περισσότερο. Η τόσο ανιδιοτελής, ολοκληρωτική αγάπη σαν γαλάζιος ουρανός που δείχνει με τον καλύτερο τρόπο πως η ευτυχία βρίσκεται στα μικρά, απλά, ανθρώπινα και καθημερινά. Γιατί αυτές τις 8 μέρες έγινα μέλος της παρέας της φίλης μου Ελένης. 


Μιας παρέας που μοιράζεται τόσα συναισθήματα, τόσες σκέψεις και τόσα γέλια που έχει μετατραπεί σε οικογένεια. Μιας παρέας νέων δασκάλων που από την τόση αγάπη γι αυτό που κάνουν, έχουν φτιάξει μαζί με τους μαθητές τους το πιο όμορφο σχολείο της Ελλάδας, με ζωγραφιές και ηλιαχτίδες. Μιας παρέας που δε φοβάται τις δυσκολίες γιατί τις αντιμετωπίζει ομαδικά, δε σταματά στο πρώτο εμπόδιο, αλλά το ξεπερνά με χιούμορ. Μιας παρέας που δε διαγωνίζεται στο ποιος έχει το πιο εξελιγμένο smartphoneκαι δε διαφωνεί για το πού θα βγει το βράδυ, επειδή ξέρει πως η ευτυχία βρίσκεται στο βράδυ που ξεκαρδίζονται παίζοντας επιτραπέζια, συζητώντας και τρώγοντας κάστανα μπροστά στο τζάκι. Μιας παρέας που έχει αποφασίσει να δίνει χρώμα στις ζωές των άλλων και είναι σίγουρη πως έτσι πολλοί μικρόκοσμοι θα αποκτήσουν χρώμα και φως κι όταν τους ενώσουμε όλους αυτούς, θα βλέπουμε μόνο φως και ουράνια τόξα. Μιας παρέας που μας μαθαίνει πως έτσι θα έπρεπε να είναι και όλη η Ελλάδα…
Το ταξίδι μου έκλεισε με υπέρβαρο ευτυχίας, χαμόγελων, αγάπης και αγκαλιών με έναν εξίσου κινηματογραφικό τρόπο, αφού στο αεροδρόμιο ήμασταν η παρέα που με μια κιθάρα σιγοτραγουδούσε μελωδίες που έχει γράψει ο μουσικός της παρέας…
Ευτυχώς αυτό το υπέρβαρο μπορείς να το κουβαλάς συνέχεια μαζί σου…
↧

Ο ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΠΡΑΣΣΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

August 30, 2017, 9:00 am
$
0
0

 Ο Πρασσάς είναι χωριό του δήμου Ηρακλείου με 205 κατοίκους, η παλαιότερη ονομασία του είναι Πρασά, και βρίσκεται σε υψόμετρο 110 μ. στην κοιλάδα του Καρτερού. Η απόσταση από το Ηράκλειο είναι 9,2 χιλιόμετρα. Στο κέντρο του χωριού υπάρχει η μικρή εκκλησία του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. 
Εορτάζει με μεγάλο πανηγύρι  την 25ης Μαρτίου 
Πλήθος πιστών με τα πόδια και με λαμπάδες κατακλύζουν κάθε χρόνο την μέρα της εορτής τον ναό για ανάψουν ένα κεράκι και να προσευχηθούν στην Παναγία.



Σημαντικό μνημείο του οικισμού της Πρασσάς αποτελεί η εκκλησία της «Κυρίας της Πρασσάς», η οποία είναι αφιερωμένη στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Διασώζεται συμβόλαιο του 1642 ανάμεσα στον ξυλογλύπτη Μανέα Μαγγανάρη και τον ηγούμενο της μονής Νικηφόρο Σκλάβο, για την κατασκευή του τέμπλου της εκκλησίας με βάση το τέμπλο του παρεκκλησίου των Αγίων Δέκα της Αγίας Αικατερίνης των Σιναϊτών του Χάνδακα, το οποίο σήμερα δεν διασώζεται. Σε έγγραφο του 1672, επί Τουρκοκρατίας αναφέρεται ως «Τσιφλίκι Κερά Πρασσά» και ανήκε στον Χασάν Αγά.










↧

Τις θέσεις του Δήμου Ηρακλείου για τον Κουμπέ παρουσιάσε στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο ο Δήμαρχος Βασίλης Λαμπρινός

August 30, 2017, 9:09 am
$
0
0
Στην συνεδρίαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, όπου συζητήθηκε η Ιεραρχική Προσφυγή του Δήμου Ηρακλείου κατά της απόφασης της Διεύθυνσης Βυζαντινών και Μεταβυζαντικών Αρχαιοτήτων για την χρήση του Κουμπέ, παρευρέθηκε το απόγευμα της Τετάρτης 30 Αυγούστου, ο Δήμαρχος Βασίλης Λαμπρινός, συνοδευόμενος από την Αντιδήμαρχο Πολεοδομίας και Δημοτικής Περιουσίας Στέλλα Αρχοντάκη, τον πρόεδρο της ΔΕΠΤΑΗ Μηνά Καπετανάκη και το υπηρεσιακό στέλεχος του Δήμου Κάλια Νικολιδάκη.


Ο Δήμαρχος παρουσίασε τις θέσεις του Δήμου για την επαναλειτουργία του Κουμπέ, υποστηρίζοντας , μεταξύ άλλων, ότι αποτελεί κομμάτι της ιστορικής μνήμης της πόλεως και παραδοσιακό σημείο συναθροίσεως των δημοτών για πολλές δεκαετίες.
Η απόφαση του ΚΑΣ αναμένεται στις επόμενες εβδομάδες
↧
Viewing all 43316 articles
Browse latest View live
Search